Κόκκινη σημαία

Και τώρα που κατέβηκαν τα σύννεφα βαριά

πάνω στο στήθος μας

άλλη επιθυμία δεν έχουμε

παρά μια κόκκινη σημαία

στο κατάρτι του επόμενου καλοκαιριού

σφιχτά να κλείσουμε στην κουρασμένη μνήμη,

το ζοφερό παρόν μας να ξορκίζει.

Γι’ αυτά που αθώα ονειρευτήκαμε

μια ελπίδα έστω να χαράζει

σ’ αυτόν τον σκοτεινό αιώνα

που η φωνή μας έγινε κραυγή,

λυγμός στων ποιητών τις νύχτες.

Για τη ζωή που είχαμε πιστέψει.

Μια κόκκινη σημαία

να κυματίζει

να καθρεφτίζεται στα γαλανά νερά

Και να φοβάται ο φόβος μας.