Βροχῆς ἀνεπαίσθητον

Τί γίνεται ἅμα

         φιλήσεις τὴ βροχὴ στὸ φύλλο της ἐπάνω

         Δεκέμβρη μήνα ποὺ χάνει τὸ νῆμα γυμνὸς

         σὰν μνημεῖο στὰ μέλλοντα

Νὰ ἀγνοεῖς

         μὲ τόση ἀγένεια τὰ γεγονότα ἐνῶ ὁ Μινώταυρος

         νὰ μουγκανίζει καὶ νὰ μαίνεται βουστροφηδὸν

         πρᾶγμα ἐπικίνδυνο, θὰ ποῦν

Ἔτσι συμβαίνει

         πολλοὶ νὰ μελετοῦν πραγματικότητα μὲ drones

         τώρα πιὰ ἀφ΄ ὑψηλοῦ σὲ λήψη διακαναλικὴ

         καὶ ἡ βροχὴ

         σὲ ὑστερίες μηνυμάτων πολιτικῆς προστασίας

         μονάχη νὰ γερνάει

Κάπου, ὅμως, ὁ μήνας

         ξέρει νὰ χύνει ἐξ οὐρανοῦ μεράκι

         σὲ χείλη λείχοντα βροχῆς φυλλώματα

         ἀνεπαισθήτως

Λοιπόν, ἀβυσσαλέα σαλότης

         ἡ στοργὴ στοῦ κήπου τὰ φτωχὰ καὶ στὰ τρεχούμενα

         τοῦ οὐρανοῦ, ὅμοια στὸ σπήλαιο τὸ βρέφος

         χωρὶς ἀλεξικέραυνο

Κοίτα, πῶς μᾶς γελάει

         ἡ ἀθωότητα, ἀλλὰ χαμπάρι δὲν τὸ παίρνουμε

         ἀπ΄τὰ πολλὰ τὰ μέτρα καὶ τ΄ἄμετρα φερσίματα

Λυγάει ὁ Καιρὸς

         σὰν τόξο ποὺ ξεστράτισε τὸ βέλος του,

         ὅμως τὰ μούσκια φύλλα μὲ ἀνθόνερο ἐπιμένουν

         τὸ σύμπαν νὰ παρηγοροῦν

Φιλότης, ναί!

         Στοῦ κόσμου τὴν ἀσκήμια εὔφημος τρόπος

         ἀπὸ τοὺς τροβαδούρους μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς

         ἐφημερίδα νὰ διαβάζεις

Μὰ πῶς λειαίνει

         ὁ ἄνεμος τὴν αὔρα του,  ἀκοῦς;

         Ἠλία τὴ φωνάζουνε τὴν ἔκπληξη τῶν φύλλων

         οἱ σταγόνες, ὄμβροι ἀπόκληροι ποὺ θεουργοῦν ἀνάερα

         φιλήματα στὰ χείλη

Δεκέμβρης.

         Δέκα νερὰ καὶ μία θάλασσα Πλατυτέρα

         Ὁ Οὐρανὸς τρεχούμενος κατέρχεται

         Τὸ σπήλαιο σκιρτᾶ.