ΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ
Γύρω στη λάμπα που άναβα
να φωτίσω τις νύχτες μου
βρήκα ένα σωρό σταχτιές πεταλούδες
καμένες
και καθώς καθάριζα τα μαυρισμένα κορμιά τους
απ’ το τραπέζι
συλλογιζόμουν πως ξόδεψα πολύ φως
για να καταλάβω πως κι’ αυτό
στο βάθος του είναι πολύ σκοτεινό και
δολοφονικό! Δεν έφταιγα δηλαδή μόνον εγώ!
Ας αποκαταστήσουμε λοιπόν τους ποιητές!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ!
Το ’89 πετάξαν όλα τα πουλιά
Και γλίστρησαν από τα δάχτυλα τα νοήματα
σαν χέλια.
Η άμμος των –ισμών μετακινήθηκε
και εγένετο χάσμα μέγα!
Εθελοντές ποιητές να πάρουν πια τη θλίψη μας
απ’ την καρδιά μας και να τη βάλουν στο πανέρι
της πράσινης ανάπτυξης των αισθημάτων
και να το φωνάξουν σ’ όλους δυνατά
πως είμαστε χαρούμενοι.
Η Αλίσια φόρεσε το μενεξελί φουστάνι της
που το ’ραψε κάποια νεράιδα του βυθού
με βότσαλα και αστερίες
κι έριξε στους ώμους της τα μακριά κατάξανθα μαλλιά της.
Να το φωνάξουν δυνατά οι ποιητές:
Είμαστε χαρούμενοι!
ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΣ
Καθημερινά λαμβάνω μικρή δόση θανάτου
για ν’ αποφύγω το αναπάντεχα ακαριαίο.
Την πρώτη μέρα παίρνω μια κουταλιά αδιαφορίας
την άλλη λίγη φιλαυτία
την τρίτη άδηλο κέρδος
κι έπειτα αναξιοπρέπεια, προστυχιά, βία
καταλαλιά κτλ κτλ
Ο Σύλλας θα περιφέρεται στην Αθήνα
πολύ νευρικός!
