Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποίημα Post author:Κλεονίκη Δρούγκα Post published:26 Ιουνίου 2021 Post category:ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / Ποίηση Καθένας γυρεύει μια απάντηση Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και χάζευα το βύθισμα του ήλιου όπως το κάνουν όλοι με λαγνεία λυτή φλερτάρουν τα χρώματα σμίγουν μαζί τους αγγίζουν το κατακόκκινό τους χαμογελούν με σπάταλη διάθεση αφουγκράζονται. Το φεγγάρι του θερισμού φίλησε τον ήλιο που σωριάστηκε που πρόδωσε ακόμη μια φορά τη μέρα που νυσταλέα μες τα αρώματα -όπως και αν το δεις- αντάλλαξε το χρυσό με το σκούρο. Η νύχτα ευγνωμονούσε το ξεγλίστρημα του ήλιου. Δε θέλει σοφία να καταλάβεις ότι το ένα διαδέχεται το άλλο κι όπου η ψυχή κατοικεί μια φορά την άλλη αδάμαστη παγιδεύεται αλλού σε νέο ήλιο είναι, άλλωστε, μια νομοτέλεια η κίνηση μια ελευθερία. Μάταια βασανίζεσαι να ξεχωρίσεις τη ζημιά απ΄ το κέρδος η επόμενη ανατολή θα φέρει πάλι φως. 399 Tags: ήλιος, ποίημα, Φεγγάρι Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησηςCommentEnter your name or username to comment Enter your email address to comment Enter your website URL (optional) Δ This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed. You Might Also Like Βάσω Καρακώστα: ένα ποίημα 13 Νοεμβρίου 2021 Νίκος Κωσταγιόλας: ΑΤΕΡΜΩΝ ΒΡΟΧΟΣ 27 Ιανουαρίου 2024 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ (σχ. 1) Επιγράμματα. Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη 8 Μαΐου 2021 Μαρία Πολίτη: Οι νεκροί ποιητές 23 Νοεμβρίου 2024