Δεν υπάρχουν παιδιά να σκαρφαλώνουν τοίχους

για να το σκάσουν από το σχολείο.

Κανένας αγαθός ανθρώπινος δεσμός

φιλία να πιάνει από απλές λέξεις.

Δεν υπάρχουν πέτρες για να πετάξεις πέτρες

Κανένα άνθος μ’ ευωδιά, και κανένα ποτάμι

να πλημμυρίσει ο τόπος. Καμιά μυρωδιά

ψωμιού φρεσκοψημένου με σουσάμι να μαζέψει

ένα πλήθος. Δεν υπάρχουν γυναίκες

μ’ ανιδιοτέλεια κι ομορφιά, καμιά πιθανότητα

να τεντωθείς στη χλόη να δοκιμάσεις

τη σταθερότητα του ουρανού. Κανένα κερί,

όπως και καμιά  λάμπα. Καθόλου σκοτάδι.

Δεν υπάρχει καθόλου σκοτάδι απολύτως.

Δεν υπάρχουν εναλλαγές των εποχών,

εκλείψεις της σελήνης. Καθόλου χώμα,

φυτά μες την απλή τους χάρη.

Κανένα πατουσάκι γάτας, καμιά ιδρωμένη

χαίτη ενός αλόγου. Καμιά κουρτίνα

να ανεμίζει στη ζωή, κανένα ξεχασμένο

τσαμπί σταφύλι.

Ζωή, χωρισμένη από τον ήλιο.

Δεν υπάρχει κανένας δρόμος εδώ.

Αλλά υπάρχει μία έξοδος.

Πάντοτε μία έξοδος.

Κούρδος πολιτικός κρατούμενος στην Τουρκία από το 1994. Μέσα από τη φυλακή εξέδωσε εννέα βιβλία ποίησης αποσπώντας βραβεία.