Ομολογία πίστεως

Άκουσα κάποτε τα τζιτζίκια

Να ψέλνουν το όνομά

Σου… Και τότε συνειδητοποίησα

Για πρώτη φορά

Είναι αλήθεια

Πώς παντρεύονται τζαζ, ρεμπέτικο, κλασική

Μουσική, νησιώτικα και μοιρολόγια

Μανιάτικα… τα fados, τής Σικελίας

Η χαρμολύπη,

Της πέτρας αντίστιξη

Σαν δεν αντέχει πια

Το καμίνι

Εντός της.

Φωτιά, πυρκαγιά

Είμαστε

Κι ας παριστάνουμε

Τα παγόβουνα…

Κάψα συμπαντική

Που κι Έρωτα

Θανατώνει

Παρευθύς,

Φιλί σε μίσος

Μεταστοιχειώνει

Και το Νείκος

Σε Φιλότητα

Μεταβολίζει

Στη στιγμή

Που γίνεται αιώνας

Και Παράδεισο-κόλαση

Αδιαλείπτως.

Όλα είμαστε

Ένα, σταγόνα στον

Ωκεανό

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr