ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΡΙΑ

Nur noch zuweilen im Traum

Heinrich Heine

Ατίθαση,

νυχτερινή επισκέπτρια

─ είναι λυρική μακράν

η κλητική, μα σου ταιριάζει ─

απρόσμενα και σπάνια

στα όνειρά μου έρχεσαι.

Έτσι, λοιπόν, ήσουν εχθές τα ξημερώματα^.

φως αναπάντεχο στην αγκαλιά μου.

Αναπνοής πρωτάθλημα, συναγερμός

του δέρματος, μα τελικά

σπίθα παρήγορη των στοχασμών.

Άραγε, το’ νιωσες κι εσύ;

Μήπως εκεί στα μακρινά σου μέρη

τρεμόπαιξε στα βλέφαρά σου

ένα μικρό καντήλι;

Μήπως σε ντροπαλά νησιά

οι φτερωτές των ανεμόμυλων

άρχισαν πάλι να γυρίζουν,

υμνώντας το ανομολόγητο;

Ατίθαση και μακρινή, αθέατη,

ανάερων βιολιών δαντέλα

με νότες απουσίας φιλοτεχνημένη^.

έτσι όλο μένεις. Είναι μάταιο

που η ψυχή τεντώνεται,

αφού ποτέ δε θα σε πλησιάσει.

(Προδημοσίευση ποιήματος από τη συλλογή «Στρογγυλές γωνίες», η οποία κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο από τις Εκδόσεις Ιωλκός.)