Τ’ ΑΣΦΟΔΙΛΙΑ   Καθώς το σύννεφο μονάχος περπατούσα, Που επάνω από κοιλάδες και λόφους πετά, Κι είδα τότε ─ θαυμάζοντας όλο κοιτούσα ─ Χιλιάδες ασφοδίλια, όμορφα, χρυσά. Δίπλα στη λίμνη, [ … ]

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ   Πατέρα μου! Πατέρα! Πού πηγαίνεις τώρα; Ω μη βαδίζεις γρήγορα, σ’ εκλιπαρώ. Μίλα, πατέρα, στο μικρό σου το αγόρι, Μίλα μου, αλλιώς θα κινδυνεύσω [ … ]

ΥΠΝΗΛΙΑ   Άσε με να κοιμηθώ απόψε μέσα στην κιθάρα μες στην έκπληκτη κιθάρα της νυχτιάς άσε με να ησυχάσω                                     στο ξύλο το σπασμένο άσε τα χέρια μου να [ … ]

ΧΤΥΠΑ ΓΟΡΓΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ   Χτυπά γοργά η καρδιά μου, όταν θωρώ Ουράνιο τόξο στ’ ουρανού την άκρη. Έτσ’ ήταν στης ζωής μου την αρχή, Έτσι και τώρα που [ … ]

ΓΗ, ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΕΡΙΚΕ   Γη, πλανήτη γέρικε, βυζαίνεις το πόδι μου, που θέλει να πετάξει, ω βασιλιά Ληρ με τη μοναξιά στο χέρι σου.   Θρηνείς εντός σου με μάτια [ … ]

ΘΕΛΩ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ   Έφαγα τα δαμάσκηνα που ήτανε στην παγωνιέρα   και που μάλλον τα κρατούσες για το πρωινό σου   Συγχώρεσέ με ήταν νόστιμα τόσο γλυκά [ … ]

ΑΛΛΑΞΑ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟΙ ΜΟΥ   Άλλαξα τους αριθμούς στο ρολόι μου ─ ίσως τώρα ν’ αλλάξει κάτι ακόμη. Ίσως τώρα στις 2 π.μ. ακριβώς να μη σηκωθείς, μαζεύοντας [ … ]

ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΡΟΔΟ   Ω Ρόδο, τι άρρωστο που είσαι! Το αόρατο σκουλήκι αυτό, Που όλο πετάει μέσα στη νύχτα Στης θύελλας το ουρλιαχτό   Την κλίνη σου τη βρήκε [ … ]

ΠΑΓΩΝΙΑ   Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και [ … ]

ΤΕΛΟΣ   δεν υπάρχουν ρολόγια στους τοίχους ούτε χρόνος ούτε ίσκιοι που προχωρούν ολημερίς απ’ τη μια ως την άλλην άκρη του πατώματος   δεν υπάρχει ούτε φως ούτε σκοτάδι [ … ]