Την περίοδο της πανδημίας υπήρξε μια έξαρση των περιστατικών βίας και κακοποίησης γυναικών, τα lockdown που επιβλήθηκαν ανάγκασαν πολλές γυναίκες να ζήσουν με τους κακοποιητές τους και να υποστούν κάθε είδους ψυχολογική και σεξουαλική βία. Σε χώρες με παράδοση οπλοκατοχής όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι συνθήκες ανασφάλειας προκάλεσαν την αύξηση της ζήτησης πυροβόλων όπλων θέτοντας γυναίκες και παιδιά σε ένα καθεστώς υψηλού κινδύνου τραυματισμού ή θανάτου. Στη Γροιλανδία η κυβέρνηση αναγκάστηκε να επιβάλλει περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ προσπαθώντας να ομαλοποιήσει τις συνθήκες ζωής στα σπίτια της χώρας ενώ στην Αυστραλία παρατηρήθηκε μια εκτόξευση των αναζητήσεων στο διαδίκτυο για υπηρεσίες συμβουλευτικής και στήριξης για σχετικά περιστατικά. Σε χώρες όπως η Ινδία οι γραμμές έκτακτης ανάγκης πλημύρισαν από ειδοποιήσεις για βοήθεια σε περιπτώσεις κακοποίησης και βιασμού ενώ σε μια πόλη του Πακιστάν « αναφέρθηκαν 399 περιπτώσεις δολοφονιών γυναικών ενώ ελήφθησαν μόνο 25 κλήσεις βοήθειας από την αστυνομία».
Η Βασιλική Π. Μελέτη έχει εξειδικευτεί στις έμφυλες διακρίσεις και ερευνά το αόρατο σε πολλούς φαινόμενο της έμφυλης βίας καθώς τα σχετικά περιστατικά πολλές φορές δεν καταγγέλλονται ούτε καταγράφονται ώστε να υπάρχουν ακριβή στοιχεία για την πραγματική του έκταση. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η βία κατά των γυναικών σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την αύξηση των μεταναστευτικών ροών η οποία καθιστά περισσότερο ευάλωτες τις γυναίκες που πρέπει να υποστούν παράνομες πράξει όπως αναγκαστικούς γάμους ανηλίκων, απαγωγές, και φυλακίσεις, ομαδικούς βιασμούς, βασανιστήρια και «δολοφονίες» για λόγους τιμής. Οι παραδοσιακές αξίες και οι θρησκευτικοί κώδικες διαβίωσης όπως η Σαρία δημιουργούν ένα πλαίσιο έξω από κάθε σύγχρονη λογική ενθαρρύνοντας για παράδειγμα την πολυγαμία των ανδρών, τον γάμο των ανηλίκων μικρών κοριτσιών, για να μη μιλήσουμε για την επαίσχυντη πράξη της κλειτοριδερεκτομής που ντροπιάζει κάθε έννοια σεβασμού του ανθρώπινου σώματος. Στο βιβλίο γίνεται αναφορά και σε πιο σύγχρονες μεθόδους παρενόχλησης και τρομοκράτησης όπως το stalking( επίμονη παρακολούθηση ) ενώ αναλύονται εκτενώς οι περιπτώσει σεξουαλικής βίας που φαίνεται ότι αποτελούν μια μάστιγα των σύγχρονων κοινωνιών. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι γυναίκες είναι θύματα σεξουαλικής βίας σ’ ένα ποσοστό 97% – σε σχέση με τους άντρες – από συντρόφους, συζύγους, μέλη της οικογένειες γνωστούς ή ξένους.
Η Διδάκτωρ Κοινωνικής Πολιτικής αφιερώνει πολλές σελίδες στην επιμόρφωση των εκπαιδευτών και των κοινωνικών λειτουργών που επιλαμβάνονται περιστατικών έμφυλης βίας δίνοντας νομικές, ιατρικές και ψυχολογικές συμβουλές. Παραθέτει όλα τα εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας επαγγελματίας που καλείται να βοηθήσει σε δύσκολες περιπτώσεις και πρέπει να γνωρίζει τη νομοθεσία, τις διεθνείς συνθήκες, τα πρωτόκολλα και τα εγχειρίδια των παγκοσμίων οργανισμών, τις συμβάσεις και τις οδηγίες θεσμών όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης. Παράλληλα τονίζει ότι είναι σημαντικό για τους επαγγελματίες του χώρου να προσέχουν τον εαυτό τους καθώς αναπτύσσουν συναισθηματικό άγχος ή καταστάσεις που είναι γνωστές ως «δευτερογενείς τραυματισμοί» ή «κοπώσεις συμπόνιας». Οι εκπαιδευτές μπορούν να παρακολουθούν σχετικά σεμινάρια όπου εξωτερικεύουν τις αγχωτικές εμπειρίες τους και να φροντίζουν για την προσωπική τους υγεία και ξεκούραση καθώς ο ρόλος τους είναι ζωτικής σημασίας στην αντιμετώπιση του φαινομένου.
Όλα δείχνουν ότι η σύγχρονη κοινωνία διέρχεται μια περίοδο όπου η υφέρπουσα βία αποκτά μια ανεξερεύνητη δυναμική. Η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν καινούριους τρόπους σε κάθε λογής θύτες για να κάνουν τη ζωή των γυναικών δύσκολη έως αφόρητη και η συστηματική δουλειά ανθρώπων όπως Βασιλική Π. Μελέτη μπορεί να ρίξει φως σε σκοτεινές πτυχές του προβλήματος ενώ παράλληλα προσφέρει διέξοδο σ’ εκείνες τις γυναίκες που βρίσκονται σε αδιέξοδο επειδή καλούνται να αντιμετωπίσουν προκαταλήψεις αρχαίες που εξακολουθούν να τις καταδιώκουν μέχρι σήμερα.
