Η Nancy Kozikowski (γ.1943), Αμερικανίδα καλλιτέχνις με σημαντικό έργο στην υφαντική παράδοση της Αμερικανικής ηπείρου, και ο Zhuang Ziping (γ. 1958, Dalian, Κίνα), Κινέζος καλλιτέχνης της σύγχρονης υφαντικής αφαίρεσης, προέρχονται…
Η Ερατώ Χατζησάββα, μια σύνθετη και ανήσυχη προσωπικότητα στο χώρο της σύγχρονης τέχνης, δεν αποδέχεται παθητικά την παραδοσιακή αφήγηση της ιστορίας της τέχνης. Αντιθέτως, υιοθετεί μια κριτική ιστοριογραφική στάση απέναντι…
Τα ιδεογράμματα του Manos είναι μια ελεύθερη εικαστική μεταγραφή των γραφικών συμβόλων του αρχαίου κόσμου. Εμπνευσμένος από τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά και τη γραμμική Α που χρησιμοποιούσαν οι Μινωίτες την εποχή…
Η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138 29/5 – 27/7/25) με τίτλο «Στο εργαστήρι του Χριστόφορου Κατσαδιώτη» εμπεριέχει μια φαινομενική αντίφαση: σε έναν μικρό, περιορισμένο χώρο του Μουσείου παρουσιάζεται μια…
Στις 7 Νοέμβρη του 2024, όταν επισκέφτηκα το σπίτι / γραφείο / ατελιέ / γατόσπιτο της Παυλίνας Παμπούδη, στάθηκα μπροστά σε δύο από τα έργα της, τη Μαρία στην Έρημο…
Στις μέρες μας, η δημιουργία ενός μνημείου δεν είναι απλή υπόθεση μνημειακής αναπαράστασης, όπως την είχαμε συνηθίσει. Από την αρχαιότητα έως και τον 19ο αιώνα, η παραδοσιακή γλυπτική, δηλαδή «η…
![Read more about the article Γιάννης Κολοκοτρώνης: Ο πολιτισμός δεν είναι χορηγία. Είναι Εκπαίδευση και Οικονομία.[1]](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2025/05/Maurizio-Cattelan-La-Nona-Ora-1999.jpg)
Γιατί εξακολουθούμε να αντιλαμβανόμαστε τον σύγχρονο πολιτισμό ως «πράξη ευεργεσίας», ενώ στην πραγματικότητα είναι υποδομή; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι μια αναγκαία υπενθύμιση ότι ο σύγχρονος πολιτισμός δεν είναι…
Το να παίρνεις θέση υπέρ της σύγχρονης τέχνης, αποποιούμενος τη θρησκοληψία, δεν είναι άρνηση της πίστης· είναι επιβεβαίωση της ζωντανής της διάστασης. Είναι η αναγνώριση ότι το θείο δεν αποκαλύπτεται…
Η ενασχόληση του Νίκου Κυπραίου (Βαθύ Σάμου 1944) με το σκοτεινό και το αμείλικτο έχει ήδη θεμελιωθεί στην εμβληματική του σειρά Ερινύες (2019), όπου η εικαστική του γλώσσα αναμετρήθηκε με…
Το έργο του Αντώνη Μιχαηλίδη (Χαρτούμ Σουδάν 1960) ξεδιπλώνεται σαν ένα στοχαστικό νήμα πάνω στη συνδυαστική κατασκευαστική γλυπτική και τη χωρική εμπειρία. Κάθε έργο και ένα κόσμημα αισθητικής ενσυναίσθησης, ένας…
Το 1992, όταν επιμελήθηκα μια μίνι-αναδρομική έκθεση του Παναγιώτη Τέτση, με τίτλο, Τέτσης: 35 Χρόνια Ζωγραφικής στην Πινακοθήκη Πιερίδη, διαπίστωσα πως στον πυρήνα της ζωγραφικής του υπήρχε μια συνειδητή αναπροσαρμογή…
Ο Μάνος Ιωαννίδης, με μια λιτή και πολύ περιεκτική τριλογία έργων, έναν πιγκουίνο που λιώνει, μια σκελετωμένη αγελάδα και μια πολική αρκούδα, συνθέτει με ευφυή δεξιοτεχνία και συναισθηματική ευαισθησία την…
