Γιώτα Μπιλίρη: Γιατί κρέμονται οι κλωστές απ’ τις pointes σου;
Αν ένας χάρτης του κόσμου δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία, δεν αξίζει ούτε μια ματιά μας. …
Αν ένας χάρτης του κόσμου δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία, δεν αξίζει ούτε μια ματιά μας. …
Σε όλους είναι γνωστή η παραβολή του κοσμοθεάτρου, είτε στη διατύπωση του Σαίξπηρ είτε του Lope de Vega και του Calderon de la Barca, που βρίσκεται και στη βάση της…
Ασύλληπτες κοινότοπες αμπελοφιλοσοφίες, φληναφηματολογίες, πα[…]πυρολογίες, με επίσημο, επισημότατο μανδύα, αμφιβόλου πρωτοπορίας. Να, που αναγκάζομαι στα γεράματα να αριστοφανίσω, αφού πλέον ό,τι και να γράψουμε στα σοβαρά ή στα μισοαστεία,…
Στη σημερινή ανάρτηση θερινής ραστώνης παρά θιν’ αλός, ο σεφ προτείνει τον διάσημο ποιητή Zbigniew Herbert και ένα από τα πλέον γνωστά του ποιήματα –καλή σας απόλαυση. Ο κ. Cogito για…
«Η κοινωνία, ξεσκισμένη (σαν τα φύλλα τετραδίου) από τον πόλεμο και με το άγχος ν’ ανοίξει δρόμο με οποιοδήποτε μέσο και να ζήσει την υπεσχημένη και τόσο πολλά υποσχόμενη ανασυγκρότηση,…
Τούτη δεν είναι νύχτα μέσα της να πνιγείς· Πανσέληνος, το ποτάμι γλιστρά Μαύρο κάτω από καθρέφτη με λάμψη αδιάφορη, Γαλάζιες οι ομίχλες του νερού σταλάζοντας Το ένα…
Δεν είχα ποτέ άριστη μνήμη, ίσως γι’ αυτό δεν είμαι άνθρωπος της νοσταλγίας, σπάνια ανατρέχω συνειδητά σε αναμνήσεις. Θεωρώ τη μνήμη μια λειτουργία μάλλον αναξιόπιστη, είτε λειτουργεί αμυντικά, είτε ευσπλαχνικά…
όταν εκείνος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, και τους θεούς, εγκατέστησε κείνο το βουνό μπροστά μου, τέλειο μ’ έκανε, μα δεν είχα σώμα: ήμουν, ίσως, μια πνοή λιγότερο αέρινη,…
Η Ελένη Βακαλό είχε εμφανιστεί σε εποχή αχάριστη και για ποιητές και για γυναίκες, και πολύ περισσότερο για ποιητές-γυναίκες. Η θηλυκότητα δεν «πουλούσε» καθόλου, κι όμως εκείνη τολμούσε να είναι…
Αγαπητή μαντάμ Σιλένα Ετοιμαζόμαστε για διακοπές (τώρα παίρνει ο σύζυγος την άδειά του), και θα ήθελα φέτος να πάω καλύτερα προετοιμασμένη απ’ όσο πέρυσι (που δεν διάβαζα το Περί ου…
Αναδυόταν η σεβάσμια πανσέληνος, κειτόμουν Με το αριστερό πλευρό στην άμμο- Άτακτα Συλλογισμοί διάττοντες Με κάρφωναν, σχεδόν Ρίζωνα χωρίς ρίζες Ακόμα πιο βαθιά. Εκεί Όπου ακόμα, ή και πλέον…
Αύγουστος, απομεσήμερο, τζιτζίκια... Πού να σε πιάσει ύπνος όταν είσαι 12 χρονών και θες να τρέξεις στη θάλασσα που σκάει στο παράθυρό σου; Έρχεται η ώρα και βγαίνουμε όλοι μαζί,…