Το τελευταίο ταξίδι   Τρέχει το τρένο στις σιδερένιες ράγες, τις πληγές του κρύβει στο ρυθμό μιας επανάληψης, χωρίς σταματημό. Τικ, τακ τοκ, –τικ, τακ, τοκ κι ο ήχος χάνεται…

ΛΕΥΚΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ   Τ’ αυτί μου ακουμπά στου νερού το λευκό θόρυβο. Στης σκέψης το λευκό καλπασμό ‘’Τρέχει- τρέχει το νερό’’ ‘’Πάρε με στα κύματά σου στα στριφογυρίσματά σου’’ Μεγάλε…

   ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙ Η ΣΑΠΦΩ   σκιδναμὲνας ἐν στήθεσιν ὄργας μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθαι   «ὅταν ἡ ὀργὴ τὰ στήθη σου ταράζει, ἀπὸ τὴ γλώσσα, ποὺ σὰν σκύλος ὑλακτεῖ, φυλάξου.»  …

Παλαιοί λογαριασμοί      Όχι, είμαι καλά Και το «λυρικό Εγώ» μου καλά είναι και αυτό Δεν κάνουμε πια επίκληση στην Λογική των Διαφωτιστών Δεν λέμε «σκέφτομαι άρα υπάρχω» Μας…

Αληθινή φαντασία       Φαντάσου στον τοίχο να κρεμόταν μια ζωγραφιά μεγάλων Να έδινες στα χέρια τους χρώματα Κι αυτοί στο λευκό να ζωγράφιζαν σκιές .   Φαντάσου στα…

Σμῆνος σὲ καμπυλώδη ἀπογείωση                                                  Πολὺ θὰ ἤθελε νὰ γίνει Ἄλφα μηνῶν                         ἀγάπη                         ποὺ κάποτε κάποτε μετεωρίζεται             σμῆνος ἐνδημικὸ πάνω ἀπ΄τὴ λίμνη, εὔπλαστο σῶμα νιογέννητου Γενάρη…