Αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια: το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε. Κώστας Ουράνης Υπάρχουν συγγραφείς και ποιητές που συσσωρεύουν βιβλίο στο…
«Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία.» Κάθε βουλητικό ενέργημα, λέει ο Αρθούρος Σοπενχάουερ, πηγάζει απ’ την ανάγκη, επομένως από στέρηση, επομένως από πόνο[...] κι ακόμα,…
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, καλλιτεχνικό και επιστημονικό, αλλά η πραγμάτευσή του γίνεται με «οικειότητα», με ψυχή και με τον τρόπο της Γεωργίας Χρόνη-Κακούρου που για όποιον την ξέρει, δεν…
Ένα ταξίδι στη συλλογική μνήμη της Εβραϊκής Κοινότητας Χαλκίδας επιχειρεί ο ακαταπόνητος επίτιμος πρόεδρος της, κ. Μάιρ Μάισης στο πρόσφατο βιβλίο του, Αναμνήσεις 1940-1945. Με τη μορφή μαρτυριών και σχετικών…
Αξιοπρόσεκτο είναι το βιβλίο της Μοροζίνη, Η μαντάμ του οίκου ανοχής. Η κεντρική ηρωίδα της, πριν από τη συγκεκριμένη ιδιότητα της μαντάμ, είχε ένα άλλο πρόσωπο, μια αθώα παιδική όψη,…
Μελέτη Αοράτου φωτός. Κυκλική δομή. Παρελαύνουν διακειμενικώς οι: Σικελιανός, Καζαντζάκης, Μπόρχες, Κάλβος… Ο συμβολιστής ποιητής Βάλτερ Πούχνερ συμβαδίζει με την νεοκλασικισμό στη ρομαντική αναζήτηση της λαϊκής παράδοσης, ακολουθώντας τον Ρουσώ…
Μια λέξη έπεσε στο χαράκι του χρόνου γεννήθηκε ένα ποίημα. Αυτό το δίστιχο θα μπορούσε να είναι το μότο της πρώτης ποιητικής συλλογής της αγαπητής Μένης Πουρνή! Ένα χαράκι όμως…
Μάη ωραίε Μάη με βάρκα στο Ρήνο Κυρίες κοιτάζαν απ’ το βουνό εκείνο Είστε τόσο ωραία μα η βάρκα μακραίνει Ποιός κάνει να κλαίνε οι ιτιές στο ποτάμι Οπωρώνες με…
Οξύμωρο το σχήμα. Λόγος και Σιωπή. Δυο πανάρχαιες ελληνικές λέξεις. Δυο έννοιες που φαινομενικά αποκλείουν η μια την άλλη, δεν συνυπάρχουν λογικά, αλλά εκφράζουν ένα φαινόμενο. Τo εύγλωττο της σιωπής.…
-Μαμά, μερικά πρωινά όσον κι αν θέλω δεν μπορώ να σου μιλήσω έχω δουλειά στο κόκκινο -Δεν πειράζει, παιδί μου. Είσαι καλά; Παύση -Μαμά, διορθώνω γραπτά καθαρίζω το μπαλκόνι…
Επι στροφή βαθιά πολύ βαθιά στο διάφανο το μπλε ξανά ξανά ξανά το ασφαλές υγρό…
Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ο χρόνος σμιλεύει αργά αλλά αδυσώπητα τη μορφή μου. Δεν ξεγελιέται και ας προσπαθώ να του ξεφύγω. Εις μάτην. Είναι ορατά τα σημάδια του…
