Αλέξανδρος Βαναργιώτης: Ανάβαση  

  Έβρεχε τις τελευταίες μέρες. Λες και μες στα βάσανά μας έπρεπε να προστεθεί και αυτό. Κούραση-περπατούσαμε μερόνυχτα-, φόβος-οι εχθροί μας καταδίωκαν-, ήμασταν σε άγνωστα μέρη και, όπως ο Ξενοφώντας…

0 Comments

Κ. Ξ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ    

Α΄   Δεξιά μου μια αφράτη σαρανταπεντάρα με το βιβλίο της ανοιχτό, και το κεφάλι σκυμμένο σ’ αυτό. Ωραίο πρόσωπο. Σκούρο ταγιέρ, λευκό γιακαδάκι. Η σχισμή ενός πλούσιου στήθους διαγραφόταν…

0 Comments

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου: Περιμένοντας την Ανάσταση, δρώντας για την Ανάσταση *  

Ο θάνατος δεν αντέχεται. Είναι κάτι πολύ βαρύ. Η ανθρώπινη ύπαρξη κραυγάζει ότι θέλει να μείνει για πάντα ακέραια και για πάντα παρέα με τους αγαπημένους. Μα ο θάνατος αποσυνθέτει…

0 Comments

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΡΙΖΑ 71 – Η ΞΑΝΘΙΑ ΚΟΤΣΙΔΑ (ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΡΙΖΑ 70/3/α,β,γ)

3.Ο Κωνσταντάκης Φιλίππου Καλογερής (αδερφός του παππά Σταύρου) που παντρεύτηκε την Ευαγγελία Νικολάου Ζαχά από το Ευπάλιο, έχτισε κάτω από το ρέμα του Αντιβού, δίπατο υποστατικό όλο με τα χέρια…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: ΥΣΤΕΡΟΙ ΕΡΩΤΕΣ της Λίζας Διονυσιάδου  

Στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Λίζας είχα μια σατανική ιδέα: σκέφτηκα πως θα είχε ενδιαφέρον, αν οι δυο φίλοι που  παρουσιάζουν το βιβλίο ενός τρίτου φίλου δεν το κάνουν…

0 Comments

Χρήστος Αντωνίου: Ο Ξάδερφος  

Άρχισε κιόλας να σφυρίζει στα παραθύρια μου να πετάει πέτρες να με τρομάξει να μη χορεύω να μην τραγουδώ.   Μα εγώ που σκέφτομαι τους γαλαξίες συνεχίζω να χοροπηδώ να…

0 Comments

Έφη Φρυδά: Πικραλίδα, η ανατροπέας – Alias,  να πεθάνει ο χάρος

Χαμηλότατο, έρπεις σχεδόν καταγής, ενοχλητικό έως και βλαβερό ζιζάνιο, φυτρώνεις παντού, ραδίκι μου σεμνό και ανεπιτήδευτο. Το πατάς και ενοχή καμία. Βλέπεις, φυτρώνεις από μόνο σου, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια…

0 Comments