Ελισσαίος Βγενόπουλος: Αγαμέμνων: Ο κύκλος του αίματος – της Ραφίκα Σαουίς στο Ακροπόλ

Όταν η τραγωδία συναντά την προχειρότητα   Ο μύθος είναι τρόπος των ανθρώπων να δώσουν νόημα στον κόσμο, να μιλήσουν για το φόβο, την ελπίδα, την εξουσία και την ύπαρξη…

0 Comments

Κωστής Ζ Καπελώνης: Σημειώσεις από το παρελθόν (Για τον Κάρολο Κουν)

Ο Γιάννης Τσαρούχης για τον Κάρολο Κουν:«Ο Κουν είναι σαν ερωτευμένος, που ο Έρωτας τον οδήγησε στην άκρα σοβαρότητα.»   Ο Κουν για τους ηθοποιούς είναι Τύραννος, αλλά ένας καλλιεργημένος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: ”Συγγνώμη Κύριε Μπέκετ” της Σοφίας Φιλιππίδου στο μαγαζάκι της τ3χνης.

Φαίνεται ότι το επιθεωρησιακό μεσογειακό χιούμορ καλά κρατεί στην αποκαθηλωτική απομυθοποιητική μυοχαλαρωτική αγχολυτική νεοελληνική μας θεατρική πραγματικότητα εκτός των επισήμων τειχών ενός main stream καθυστερημένα εισαγόμενου και μεταχρονολογημένου, όπως όλα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Μπουμπού» στο Θέατρο Εν Αθήναις.

Η σωρεία των μονολόγων (και δη γυναικείων) που ανεβαίνουν στη σκηνή τα χρόνια αμέσως μετά τον κορονωϊό σηματοδοτούν τρεις τάσεις: Την μονολογικότητα ως ααφηγηματικό είδος. Την σκηνική λιτότητα (χαμηλού προϋπολογισμού…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Η Ραλλού Μάνου (1915-1988) στο Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Ολύμπια «Μαρία Κάλλας»

Τέσσερις λυγερές κοπέλες ανέλαβαν να πουν με τα λόγια τους πολλά και με το σώμα τους ακόμα πιο πολλά για να αναστήσουν, να αποδώσουν, να ζωντανέψουν επί σκηνής  την προσωπικότητα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «ΕΡΡΙΚΟΣ Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ – Η ΔΙΑΔΟΧΗ» του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Αργώ – μια παράσταση για υπερκινητικούς εφήβους με πολυδιάσπαση προσοχής και εξαιρετικές συνδημιουργικές ικανότητες.

Δεν ξέρω εάν και κατά πόσον ο κατ’ εξοχήν ελισαβετιανός δραματικός ποιητής θα έβρισκε το συγκεκριμένο πολυθέαμα-ακρόαμα χαριτωμένο. Αυτό φυσικά και δεν μπορώ να το γνωρίζω. Εγώ πάντως το βρήκα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Συμπαθέστατη «Η Σκύλα» (LA CHIENNE, 1929) του Georges de la Fouchardiere σε θεατρική απόδοση τής Κερασίας Σαμαρά στο πάντα φιλόξενο Θέατρο Αλκμήνη.

Φαίνεται πως το καθημερινό δράμα γίνεται απερίγραπτη ξεκαρδιστική κωμωδία από την απαραίτητη χωροχρονική-συναισθηματική απόσταση κι αυτή είναι θαρρώ η ομοιοπαθητική δραματοθεραπευτική πλευρά κάθε σκηνικής ή εξωθεατρικής επιτέλεσης. Το παίγνιον, η…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο Σημείο.

Και ποιος δεν συμπονάει τους ξερριζωμένους αυτούς ανθρώπους, πλατάνια που προσπαθούν να προκόψουν σε καινούργιους υδροφόρους ορίζοντες, κολυμπώντας σε άγνωστα, βαθιά, σκιερά, δυσοίωνα νερά; «Είμαστε όλοι πρόσφυγες στα μάτια τού…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ένας πρώτος θεατρικός απολογισμός τής εκπνεούσης θεατρικής περιόδου.

Το πολυδιαφημισμένο και προχείρως θεωρητικοποιημένο main stream τής ατάκτως εισαχθείσης, ληγμένης προ πολλού, πάλαι ποτέ μεταμοντέρνας «πρωτοπορίας» καλά κρατεί στις αθηναϊκές σκηνές μας. Ένας εσμός από χρηματιστηριακά «παπαγαλάκια» το στηρίζει…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «ΚΝΟΚ». Ένα πολυεπίπεδο, πολυσήμαντο έργο με πολλούς συμβολισμούς σε άριστη σκηνοθεσία, με καταπληκτικές ερμηνείες και υπέροχο σκηνικό διάκοσμο.

Ένα έργο για την Ολιστική Ιατρική, για την αντιμετώπιση τού ανθρώπου ως ενιαίας και αδιαίρετης οντότητας. Από τότε που σαλαμοποιήθηκε το άτομο σε σώμα-ψυχή-πνεύμα ο Δυτικός Ελληνορωμαϊκός Χριστιανικός Πολιτισμός έγινε…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης:  Μια έκθεση που «εκθέτει»

Στη χώρα που γέννησε το θέατρο και δεν υπάρχει μουσείο θεάτρου, κατάφερε ένα ΔΗΠΕΘΕ να στήσει -για τα πενήντα χρόνια του- μια σπουδαία έκθεση, διεθνούς ύφους, υψηλής αισθητικής, εξαιρετικής τεκμηρίωσης,…

0 Comments