Αργότερα άρχισα ν’ αρρωσταίνω συχνά και κατάλαβα ότι ο Νώε ποτέ δεν είδε τον κόσμο τόσο καθαρά όσο μέσα από την κιβωτό κι ας ήτανε κατάκλειστη, κι ας άπλωνε νύχτα…
Μ’ αυτό το όνομα και επώνυμο συμμετρικά διατυπωμένα, κατά τα άλλα κοινότατα συναντάμε στο Google διάφορους επαγγελματίες, ακόμα κι έναν ανιψιό, πρώην σύμβουλο του ΠΘ, αποπεμφθέντα για το σκάνδαλο των…
Στην ποίηση τις λέξεις τις ζυγιάζεις όπως ο φαρμακοποιός τα δηλητήρια. Τον Νικολαΐδη τον απασχολούσε ο χρόνος και τα φαντάσματα που κυκλοφορούν στις ρωγμές του δίνοντας εναύσματα για αναστοχασμό.…
![Read more about the article Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ντίνος Χριστιανόπουλος [ Κωνσταντίνος Δημητριάδης 1931-2020], λόγιος και λαϊκός, ένας αντισυμβατικός και ασυμβίβαστος ποιητής]](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2025/04/ντινος111111.jpg)
τι γυρεύω εγώ σ’ αυτές τις νύχτες οδεύοντας σε λασπωμένες ερημιές μ’ ένα απαίσιο συνάχι και το παπούτσι να με χτυπάει και το φεγγάρι να μη λέει να κρυφτεί κ’…
Η γενιά του, όχι η λογοτεχνική – αυτή ήρθε αργότερα όταν χρειάστηκε να μετουσιώσει το βίωμα και την εμπειρία σε μυθοπλασία – έζησε μια από τις φοβερότερες περιόδους της ιστορίας…
«Ο Μυριβήλης είναι από τις πιο προικισμένες φύσεις που είχε ποτέ η ελληνική πεζογραφία», υποστηρίζει στην κλασική μελέτη του, Η γενιά του Τριάντα, Ιδεολογία και μορφή ο Μάριο Βίττι, «αλλά…
Συλλογίζομαι τη Γερμανία μες στη νύχτα και μένω ξάγρυπνος, δεν μπορώ πλέον να κλείσω τα μάτια μου και κλαίω με δάκρυα καυτά. Ερρίκος Χάινε Όπως εύστοχα παρατηρεί ο Μαρσέλ…
μια ιτιά κρυστάλλινη, μια υδρόεσσα λεύκα, ένα ανεμοδαρμένο σιντριβάνι, ένα δέντρο βαθύ που όμως χορεύει, το πέρασμα ενός ποταμού που ελίσσεται [οι πρώτοι στίχοι από την «Ηλιόπετρα», μτφρ. Κώστας…
Η πραγματική πηγή του χιούμορ δεν είναι η χαρά, αλλά η λύπη. Δεν υπάρχει χιούμορ στον Παράδεισο. Οι δυο πιο σημαντικές μέρες στη ζωή σου είναι η μέρα που γεννιέσαι…
Κατά τον Παλαμά ο Ανδρέας Λασκαράτος [1811-1901], σατιρικός, ηθολόγος στα πρότυπα του Θεόφραστου [372-287π. Χ.] και του Λα Μπρυγιέρ [1645-1696], ποιητής, πεζογράφος και δοκιμιογράφος «είχε μέσα του κάτι το διαβολικό,…
[Ένας όχι και τόσο απαραίτητος πρόλογος:] Ο κόσμος δε σέβεται ιδιαιτέρως ό,τι δεν έχει μια χρησιμοθηρική αξία χρήσης. Δε σέβεται επομένως κάτι που δε μοιάζει ολοκληρωμένο και παραδεκτό από…
Από τη γενιά που ονομάστηκε γενιά της ήττας παρουσιάστηκαν κάποιοι που αμφισβήτησαν ότι της ανήκουν. «Κι όμως εγώ δεν παραδέχθηκα την ήττα», λέει ο Αναγνωστάκης. Κάποιοι άλλοι θεώρησαν ότι ηττήθηκαν…
