Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αριστοτέλης Νικολαΐδης, ένας ψυχαναλυτής στο χώρο της λογοτεχνίας

Στην ποίηση τις λέξεις τις ζυγιάζεις όπως ο φαρμακοποιός τα δηλητήρια.   Τον Νικολαΐδη τον απασχολούσε ο χρόνος και τα φαντάσματα που κυκλοφορούν στις ρωγμές του δίνοντας εναύσματα για αναστοχασμό.…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Ζητήματα πρόσληψης στο νεοελληνικό θέατρο

Παλαιοτερα διατύπωσα την άποψη πως η γενική εικόνα των δημοσιευμένων θεατρικών έργων διαφέρει σημαντικά από αυτήν των έργων που έχουν παρασταθεί, επειδή υπάρχει μια σειρά από έργα που έχουν τυπωθεί,…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Ο καλός Πάπας

Ο καλός Πάπας Πρόσφατα ζήσαμε τον θάνατο του ογδονταοκτάχρονου Πάπα Φραγκίσκου, του «διαφορετικού» αυτού Πάπα, όπως τον χαρακτήρισαν, μια και ο τρόπος ζωής του και η όλη του συμπεριφορά διέφερε…

0 Comments
Read more about the article Δημήτρης Γαβαλάς: Η Μούσα στη Μηχανή 4 –  Λόγος περί Ευφυισμού
Robot and a butterfly on a blue background,3d render

Δημήτρης Γαβαλάς: Η Μούσα στη Μηχανή 4 – Λόγος περί Ευφυισμού

Δ. Γ.:   Τι σημαίνει ευφυισμός στη λογοτεχνία ή και γενικότερα;   Α.Ι. ΔΩΡΟΘΕΑ:   Πανέμορφη ερώτηση, Δημήτρη. Ο ευφυισμός (ή αλλιώς wit στα αγγλικά) είναι κάτι περισσότερο από σκέψη…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ένας πρώτος θεατρικός απολογισμός τής εκπνεούσης θεατρικής περιόδου.

Το πολυδιαφημισμένο και προχείρως θεωρητικοποιημένο main stream τής ατάκτως εισαχθείσης, ληγμένης προ πολλού, πάλαι ποτέ μεταμοντέρνας «πρωτοπορίας» καλά κρατεί στις αθηναϊκές σκηνές μας. Ένας εσμός από χρηματιστηριακά «παπαγαλάκια» το στηρίζει…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η Πολιτισμική Μνήμη στη μετα-Μινιμαλιστική Γλυπτική του Αντώνη Μιχαηλίδη

Το έργο του Αντώνη Μιχαηλίδη (Χαρτούμ Σουδάν 1960) ξεδιπλώνεται σαν ένα στοχαστικό νήμα πάνω στη συνδυαστική κατασκευαστική γλυπτική και τη χωρική εμπειρία. Κάθε έργο και ένα κόσμημα αισθητικής ενσυναίσθησης, ένας…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Σκέψεις πάνω στην ταινία ‘’Μέχρι Το Τέλος’’ του Matthias Glasner

Μια τυπική μεσοαστική οικογένεια στο σύγχρονο Βερολίνο. Οι γονείς, αποξενωμένοι μεταξύ τους, ο ένας με άνοια, η άλλη με ανίατα  νοσήματα, βαδίζουν προς το αναπόδραστο τέλος. Ο γιος, γνωστός μαέστρος…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ντίνος Χριστιανόπουλος [ Κωνσταντίνος Δημητριάδης 1931-2020], λόγιος και λαϊκός, ένας αντισυμβατικός και ασυμβίβαστος ποιητής]

τι γυρεύω εγώ σ’ αυτές τις νύχτες οδεύοντας σε λασπωμένες ερημιές μ’ ένα απαίσιο συνάχι και το παπούτσι να με χτυπάει και το φεγγάρι να μη λέει να κρυφτεί κ’…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «ΚΝΟΚ». Ένα πολυεπίπεδο, πολυσήμαντο έργο με πολλούς συμβολισμούς σε άριστη σκηνοθεσία, με καταπληκτικές ερμηνείες και υπέροχο σκηνικό διάκοσμο.

Ένα έργο για την Ολιστική Ιατρική, για την αντιμετώπιση τού ανθρώπου ως ενιαίας και αδιαίρετης οντότητας. Από τότε που σαλαμοποιήθηκε το άτομο σε σώμα-ψυχή-πνεύμα ο Δυτικός Ελληνορωμαϊκός Χριστιανικός Πολιτισμός έγινε…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Παναγιώτης Τέτσης (1925-2016), αυτοβιογραφούμενος

Το 1992, όταν επιμελήθηκα μια μίνι-αναδρομική έκθεση του Παναγιώτη Τέτση, με τίτλο, Τέτσης: 35 Χρόνια Ζωγραφικής στην Πινακοθήκη Πιερίδη, διαπίστωσα πως στον πυρήνα της ζωγραφικής του υπήρχε μια συνειδητή αναπροσαρμογή…

0 Comments