Έφη Φρυδά. Lee Krasner (1908-1984). Ασφαλώς όχι απλώς μια μούσα, όχι απλώς η κυρία Jackson Pollock

  Τζάκσον Πόλοκ–Λι Κράσνερ, Λι Κράσνερ-Τζάκσον Πόλοκ. Δύο καλλιτέχνες, ένας γάμος, ένα ακόμα στερεότυπο στην ιστορία της τέχνης. Μια ακόμα γυναίκα που, από πολύ μικρή ηλικία και μέχρι το θάνατό…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Τι θα έλεγε ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ εάν έβλεπε το πασίγωνστο πλέον έργο του « Η Δεσποινίς Τζούλια» σε μετανεωτερική παγκοσμιοποιημένη παντομίμα;  

Όταν ποινικοποιήθηκε το θέατρο στο Βυζάντιο και απαγορεύτηκε ο αρχαίος ελληνικός λόγος ως «εθνικός», οι πανέξυπνοι, πολυμήχανοι μίμοι/μιμάδες, οι παντόμιμοι, οι ζογκλέρ-joculatores, οι τραγικωμικού clown τού τσίρκου, οι μπουλουκτζήδες των…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Στέλιος Γαβαλάς, ένας Σημειολόγος της Σύγχρονης Γλυπτικής

Ποσειδώνος 20, στον Άλιμο, εκεί στον πανέμορφο παραθαλάσσιο περίπατο της περιοχής, βρίσκεται από το Σεπτέμβρη του 2023,  το νέο δημόσιο έργο του Στέλιου Γαβαλά, Τα Μουσικά Φουγάρα.  Τα δύο οκτάμετρα…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης, «Ένας PAVLOS διαρκώς παρών!»

Ο Παύλος Διονυσόπουλος (Φιλιατρά Μεσσηνίας 1930 – Αθήνα 2019), ευρέως γνωστός ως Pavlos, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον κόσμο της τέχνης με τις τρισδιάστατες και επιτοίχιες δημιουργίες του. Τα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  “Χάρτινα τραγούδια” στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ, με τον  συνθέτη Φίλιππο Τσαλαχούρη και με τη Λουκία Μιχαλοπούλου σε ρόλο αναγνώστριας επιστολών πάλαι ποτέ εποχής.

Η συστηματική επί σκηνής ανάγνωση ρομαντικών νοσταλγικών επιστολών παλαιάς κοπής καταδεικνύουν την νοσταλγία του παραζαλισμένου μετανεωτερικού ανθρώπου για την προψηφιακή εποχή. Σε συνδυασμό με το άνευ ουράς πιάνο, τις μελωδίες…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Η Κάρμεν χορογραφημένη με εκσυγχρονισμένο τρόπο αναδεικνύει τα διαχρονικά της μηνύματα στην Ελληνική Λυρική Σκηνή στο περικαλλές κι απολύτως λειτουργικό ΊΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΝΙΑΡΧΟΥ.

Η σύγκρουση τού ΕΡΩΤΑ με τον ΘΑΝΑΤΟ, του ενστίκτου τής δημιουργίας-αναπαραγωγής με το ένστικτο τής αυτοκαταστροφής όταν πάψει να εκπληρώνεται (ή και να βιώνεται) η αρχή τής κοινωνικής χρησιμοθηρίας, αυτό…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Perfect Days  (2023)  σκηνοθεσία Wim Wenders

Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για την ομορφιά και την ελευθερία που μπορεί να προκύψουν μέσα από την επανάληψη της καθημερινότητας; Ποιος στις μέρες μας πιστεύει ότι το ελάχιστο μπορεί να δώσει…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: «Οι τροπισμοί του Αλέξανδρου Παπακωνσταντίνου»

Ο Αλέξανδρος Παπακωνσταντίνου είναι καλλιτέχνης της αναλογικής και ψηφιακής ζωγραφικής. Ως έμπειρος ζωγράφος που αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις της εποχής, αρνείται να περιοριστεί σε μια και μοναδική δομή της εικόνας και…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ. Το Σώμα όπου Ανατέλλει η Αντοχή στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο.

Όταν η δραματική ποίηση συναντάει την αρχαία τραγωδία, το έργο τείνει προς το Κλασικό!!! Άντρες ηθοποιοί έπαιζαν όλους τους ρόλους τόσο στο αρχαίο όσο και στο ελισαβετιανό θέατρο. Ουδέν καινόν.…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Ταξίδι στο κέντρο της Μουσικής Ουβερτούρα. Στις 17 Φεβρουαρίου 2024 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Γενικώς απολαμβάνουμε τη μουσική στο σπίτι μας, στα μουσικά θέατρα, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (που αυτό είναι σήμερα το θέμα μας), αλλά δεν ξέρουμε, οι πολλοί, ποια ήταν τα ερεθίσματα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Όνειρα στη λογοτεχνία και στη ζωγραφική

«Η εκτίμηση των αρχαίων λαών προς το όνειρο είναι θεμελιωμένη σε μια σωστή ψυχολογική διαίσθηση και εκφράζει το σεβασμό τους για το αδάμαστο και ακατάλυτο στην ανθρώπινη ψυχή, το «δαιμονικό»,…

0 Comments

Ένας συγκινητικός τσεχωφικός “Βυσσινόκηπος” στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΑΧΡΟΝΟ με την εξαιρετική Μαίρη Βιδάλη και μια πλειάδα εκλεκτών ηθοποιών υπό την σκηνοθετική μπαγκέτα τού Γιάννη Μόρτζου.

Το φαινόμενο τού ιατροφιλόσοφου ΆΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ που μετά από πολυάριθμα διηγήματα-επιφυλλίδες έγινε παγκοσμίως διάσημος (χάρη στον ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΣΤΑΝΙΣΛΑΒΣΚΙ και στο «ΘέατροΤέχνης» της Μόσχας) που ανέβασαν τα τέσσερα μεγαλειώδη-εμβληματικά-σημαδιακά έργα του…

0 Comments