Ο ερωτικός κατάδεσμος ήταν η ύστατη, απελπισμένη προσπάθεια του αρχαίου ανθρώπου να προσελκύσει το αντικείμενο του πόθου του. Μην έχοντας από πού να πιαστεί, πιανόταν από τη μαγική δύναμη που…
Όταν ξεφυλλίζεις τα δημοτικά τραγούδια, δοκιμάζεις ένα αίσθημα αιωνιότητας και απεραντοσύνης. Επιθυμείς να ζήσεις, να ερωτευτείς, να γεννήσεις παιδιά, να γίνεις μάνα, πατέρας, γαμπρός, να πας στον πόλεμο, να γυρίσεις…
«Μια φορά ήταν η Μητέρα Φύση, μια νοικοκυρά πολυάσχολη, που δεν έβρισκε ποτέ καθόλου χρόνο. Ήταν από αυτές που δουλεύουν αδιάκοπα και πάλι τίποτα δεν προφταίνουν να κάνουν. Εκείνη τη…
Ενδέκατη ποιητική συλλογή του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου μ’ έναν έντονα λυρικό τόνο καταθέτει απλά και λιτά τις απόψεις, τη συγκίνηση, την πορεία ζωής αναθυμούμενος όσα προηγήθηκαν: Απόμαχος από καιρό,/ αναπολεί σκανταλιές…
Ο Χένρυ Μόργκαν είναι ένα νεαρό αγόρι, στην Ουαλία του 17ου αιώνα, όταν γνωρίζει έναν πρώην πειρατή. Κρεμιέται σε κάθε λέξη του άντρα και δεν ονειρεύεται τίποτα άλλο από το…
Είναι η μητρότητα ανθρώπινο ένστικτο; Υπάρχει το μητρικό φίλτρο; Τι ισχύει πραγματικά με το βιολογικό ρολόι; Οι γυναίκες που δεν έκαναν παιδί μετανιώνουν; Υπάρχουν γυναίκες που έκαναν παιδί και το…
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ένας απλός νέος αγρότης, ο Χαρίδημος Αρβανίτης κατατάσσεται στη Χωροφυλακή. Άνθρωπος με δημοκρατικές οικογενειακές καταβολές, υπηρετεί περισσότερο για βιοποριστικούς λόγους. Από τα πρώτα χρόνια…
O Χουάν Πέρες Χολότε, ένας µικρός lνδιάνος Τσοτσίλ από το χωριό Τσαµούλα, το σκάει από το σπίτι του – κι εδώ αρχίζει η περιπλάνησή του στα υψίπεδα της Τσιάπας αλλά…
«Τούτο το καλοκαίρι κλείνω τα πενήντα/ ο θάνατος ασταμάτητα με ροκανίζει». Έτσι ξεκίνησε. Μεσήλικη, κρίση, αλλαγές – πάνω που ήρθαν «οι δικοί μας άνθρωποι» για να βιώσουμε εκείνο το πικρό…
O Κόρμακ ΜακΚάρθι κέρδισε το Πούλιτζερ για τον πολυβραβευμένο και πολυδιαβασμένο Δρόμο και απέκτησε πρωτοφανή φήμη για σύγχρονο συγγραφέα, χάρη και στις εξαιρετικές μεταφορές των βιβλίων του στον κινηματογράφο, με αποκορύφωμα το Καμιά πατρίδα για τους…
Όσα μένουν μετέωρα ανάμεσά μας Πώς άραγε ξαφνιάσαμε τα δυο μας χέρια έτσι που σαν αδέσποτα σκυλιά Γενάρη μήνα ενώνονται χλευάζοντας τον χρόνο; Νάτανε τάχα ο παράμεσος αυτός που πρώτος…
Η Ζωή χωρίς την Αγάπη είναι σαν δέντρο δίχως άνθη και καρπούς... Η Ζωή χωρίς την Επανάσταση είναι σαν τις εποχές δίχως την Άνοιξη... Η Ζωή χωρίς την Ελευθερία μοιάζει…
