Στον τίτλο του βιβλίου της η Παναγιώτα Λάσκαρη, Επτά μικρά άλγη για μια νοσταλγία έπαιξε φαινομενικώς δύο φορές με τη λέξη «άλγος», επί της ουσίας όμως οχτώ, αφού τα άλγη…
Η έφηβη Μάγδα της Σκοτεινής κάμαρας προεικονίζει ήδη τη διάσημη «Λολίτα». Γυναίκα-παιδί, πλάσμα καταστροφικό συνάμα και ασήμαντο, εισβάλλει στη ζωή του εραστή της, ενός αξιοσέβαστου αστού και οικογενειάρχη, για να…
«…Ήταν ένας ήχος στριγκός και διαπεραστικός που δύσκολα μπορούσε κανείς με αληθοφάνεια να περιγράψει χωρίς ν’ ανατριχιάσει. Ξεχύνονταν από χαραμάδες, από πόρτες κοινές, από πόρτες ασφαλείας, από παράθυρα κι άλλα…
«Απρόβλεπτες μικρές ιστορίες σαν τη μέρα σας που ξεκίνησε ασυνήθιστα, που ίσως να σας ξεβολεύει, αλλά που μπορεί να αποδειχθεί ότι άξιζε τον κόπο…», όπως χαρακτηριστικά λέει η συγγραφέας Δέσποινα…
Στη δέκατη πέμπτη ποιητική συλλογή του Γιώργου Βέη ,η σύσταση και η συγκρότηση της ποιητικής ύλης και του υλικού πάνω στο οποίο εδράζεται, τόσο τα εσωτερικά τοπία, όσο και οι…
Μια νεαρή γυναίκα περιπλανιέται σε κάποια πόλη που δεν κατονομάζει: παρατηρεί ανθρώπους και μέρη, ανακαλεί σκηνές και γεγονότα που τη σημάδεψαν, συνομιλεί βουβά με πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη…
Από τις Εκδόσεις Στίξις κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος με κριτικά κείμενα για ποιητικό έργο του Γιώργου Δουατζή. Το βιβλίο Κόκκινο έσταζαν οι λέξεις (που κυκλοφορεί και σε ψηφιακή…
«Ο προσωπικός Κεραμεικός της Ανθούλας Δανιήλ» Ίσως η λέξη γράφω να είναι ηχομιμητική συνύπαρξη του ουρανικού γράμματος γάμμα με το υγρό ημίφωνο ρω και πιθανόν να παραπέμπει στον ήχο…
Οι Λόγοι της Ξανθοπούλου συνιστούν έναν ισχυρό αντίλογο σε μια εποχή που βιώνεται από το ποιητικό υποκείμενο ως σκιά του εαυτού, ως βίωμα της μη αυθεντικής ζωής, ως ψευδαίσθηση ύπαρξης.…
Παραπέμποντας σαφώς στο πολυδιαβασμένο έργο τού Αρθούρου Ρεμπώ με τον συμβολικώς φορτισμένο τίτλο «Μια εποχή στην Κόλαση», ο διανοητής και ποιητής Φώτης Θαλασσινός χαρακτηρίζει αυτό το πόνημά του «Φιλοσοφία», αν…
‘Κάποιοι έπρεπε να σωθούν και κάτι έπρεπε να μείνει απ’ όλη αυτήν την πορεία εκτός απ’ τις πατημασιές κι από τα πτώματα που αφήνανε στο χιόνι…’ Π. Χατζημωϋσιάδης το Χιόνι…
Ο κόσμος της Άπω Ανατολής. Ένα ρυάκι που κελαρύζει μέσα στην ψυχή, για να μας μεταφέρει ατμόσφαιρα και χρώματα από ένα χωροχρόνο εντελώς διαφορετικό από τον δικό μας. Ένα χωροχρόνο…
