ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ  Λυσιστράτη (βλ. σχ. 1) στ. 729-766 -Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη

 ΓΥΝΑΙΚΑ Α΄                Θέλω να πάω σπίτι.                Έχω κάτι μαλλιά στο σπίτι απ’ τη Μίλητο2                και μου τα κατατρών’ οι σκόροι. ΛΥ.        Μωρέ ποιοι σκόροι;! Τσακίσου, γύρνα πίσω!…

0 Comments

Philippe Jaccottet & Joan Margarit: Δύο σπουδαίοι ποιητές που έφυγαν… Μετάφραση από τα γαλλικά & καταλανικά: Θεοδόσης Κοντάκης

[Τον Φεβρουάριο έφυγαν άλλοι δυο από τους τελευταίους μεγάλους ποιητές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Οι δυο ποιητές συνέχιζαν να δημιουργούν και στον 21ο αιώνα… μέχρι που έσβησε η…

0 Comments

D.H. Lawrence. Ψυχανάλυση και ασυνείδητο-Φαντασίωση του ασυνειδήτου. Μτφρ. Έφη Φρυδά. Εκδόσεις Ροές – Printa

Βγαίνω έξω σοβαρός-σοβαρός, με το μολύβι μου και με το σημειωματάριό μου, πάω και κάθομαι βαρύς κάτω από έναν έλατο μεγάλο και περιμένω να μου ’ρθουν σκέψεις, σαν σκίουρος που…

0 Comments

Βλαντιμήρ Μπογκομόλωφ: ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ Ο ΠΟΝΟΣ – μετάφραση από τα ρωσικά: Γιώργος Ρήγας

   Αυτό το συναίσθημα το νιώθω διαρκώς εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ιδιαιτέρως έντονα κάθε 9η Μαΐου και κάθε 15η Σεπτεμβρίου. Και βέβαια, όχι μόνο τότε, κι άλλες φορές το…

0 Comments

Τeodozia Zarivna: Γράμματα από τη Μαρία Κάλλας Mετάφραση: Σάρα Θηλυκού

1   Η μεταλλική κλωστή της σοπράνο υφαίνει, απαλά και τρυφερά όπως ποτέ άλλοτε, γιατί εκείνος είναι στο ακροατήριο. Πήρε την καλύτερη θέση. Σωματοφύλακες τον περικυκλώνουν σαν μύγες, παρακολουθούν την…

0 Comments

Μπουλάτ Oκουτζάβα: δυο τραγούδια – Μετάφραση: Λίζα Διονυσιάδου

ΠΡΟΣΕΥΧΗ Όσο η γη γυρίζει ακόμα, όσο o ήλιος λάμπει, Θεέ μου δώσε στον καθένα, ό,τι δεν έχει. Δώσε κεφάλι στον σοφό, άτι στον φοβισμένο, χρήμα στον ευτυχισμένο και μην…

0 Comments

Ocean Vuong, Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι. Μτφρ.: Έφη Φρυδά, Εκδόσεις Gutenberg

Η μνήμη είναι επιλογή. Έτσι είπες κάποτε, με την πλάτη σου γυρισμένη σε μένα, όπως θα ’κανε ένας θεός. Αν όμως ήσουν θεός θα τους έβλεπες. Θα κοιτούσες από ψηλά…

0 Comments

ΣΑΠΦΩ (σχ. 1) αποσπάσματα : Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη

    Απ. 130-131 Lobel-Page     και πάλι ο ΄Ερωτας που παραλύει τα μέλη με δονεί, ετούτο το γλυκόπικρο, τ’ ακατανίκητο το ερπετό, Ατθίδα, όμως εσύ την έγνοια σου…

0 Comments