Όταν μέσα στο πλουμιστό κιβώτιο ‒ με τον αέρα μανιασμένο να φυσάει και με τη θάλασσα ανταριασμένη ‒ ο φόβος την αφάνιζε έχοντας μάγουλα υγρά…
Περί τζιτζικιών και μυρμηγκιών συνέχεια. Τσουπ, να ’μαι πάλι εγώ, η αφεντιά μου η αρχαία, να τρέχω αυτή τη φορά πίσω από δύο μεταμορφωμένα όντα, τα τζιτζίκια της Μάρθας (Χριστοφόγλου)…
ΚΑ. Στεφάνωσε, μητέρα, το νικηφόρο μου κεφάλι και αναγάλλιασε για τους βασιλικούς μου γάμους· κι οδήγα με εσύ, κι αν δε σου δείχνω πρόθυμη, σπρώχνε με με τη βία. Τι αν…
Έτσι είπε,2 κι άρχισε αυτός με του θεού την προτροπή και το τραγούδι έλεγε, απ’ το σημείο εκείνο πιάνοντας που οι Αργείοι σάλπαραν,3 …
Κορίτσια με την ποθοπλάνταχτη, γλυκιά λαλιά Δεν με κρατάνε πια τα μέλη μου Μακάρι να ’μουνα γλαρόνι που πετά Στο ανθισμένο κύμα με τις αλκυόνες Με άφοβη καρδιά, ρόδινο- θαλασσί…
Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, παραθέτουμε παρακάτω —σε μετάφραση και σε πρωτότυπο— τον…
ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων (Σαπφώ, Lobel-Page 136) τῆς ἄνοιξης ἄγγελος, ἀηδόνι, φωνὴ ποὺ τοὺς πόθους ξυπνάει…
Η κραταιά ειρήνη πλούτο γεννά, και άνθη τραγουδιών γλυκόλαλων για τους θνητούς, κνίσα για τους θεούς από μοσχάρια και πυκνόμαλλα αρνιά που αχνίζουν στην χρυσή φωτιά των λαξευτών βωμών. …
Στ. 275-2983 Στο μεταξύ ο ΄Ερωτας μέσ’ απ’ το φωτεινό αέρα κατέφθασε αόρατος σκορπώντας γύρω ταραχή, όπως ο οίστρος που ανάμεσα στις νεαρές τού κοπαδιού δαμάλες πέφτει,…
Ταύτα διδάξαι θυμός Αθηναίους με κελεύει Ως κακά πλείστα πόλει δισνομίη παρέχει Ευνομίη δ’ εύκοσμα και άρτια πάντ’ αποφαίνει Και θ’ άμα τοις αδίκοισ’ αμφιτίθισι πέδας- Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον,…
(Οι πάλαι ποτέ ειδυλλιακές όχθες του Ιλισσού ) 229a-c ΣΩ. Ας βγούμε από το δρόμο κι ας πάμε κατά τον Ιλισσό κι έπειτα καθόμαστε με ησυχία όπου μας αρέσει.…
[…] Και προχωρούσε η νυχτιά, κι ο στόλος των Ελλήνων, καθόλου, πουθενά ρότα δεν έβαζε κρυφή στο πέλαγο για νά βγει.3 Όμως, μόλις…
