Κωνσταντίνος Μπούρας: «Το δαχτυλίδι που φορείς» εγώ στο έχω δοσμένο
Από παιδί μου άρεσαν τα δαχτυλίδια. Της μαμάς πρώτα. Όχι η βέρα, όχι. Της στένευε το δάχτυλο και το έκανε σαν λουκάνικο. Το άλλο, με το ρουμπίνι (μια κοτρόνα…
Από παιδί μου άρεσαν τα δαχτυλίδια. Της μαμάς πρώτα. Όχι η βέρα, όχι. Της στένευε το δάχτυλο και το έκανε σαν λουκάνικο. Το άλλο, με το ρουμπίνι (μια κοτρόνα…
Εκείνο το πρωί, την ώρα που πέρναγε από το διάδρομο για να μπει στην κουζίνα η Κλαίρη γλίστρησε και έπεσε με τη μούρη πάνω σ’ ένα βουνό από…
Απόγευμα Σαββάτου έξω από το πατρικό μου στέκομαι στο πεζοδρόμιο και φωνάζω. - Μαμά, ήρθα που είσαι; Ήρθα να σε δω! Την βλέπω στη μπροστινή αυλή του σπιτιού σκυμμένη πάνω…
αυτός με τα μάτια ανοικτά κυβερνά τον παράδεισο πάνω σε σύννεφα οι προσωπογραφίες του θείου κυριαρχούν στα πρόσωπα τα σώματα αποκτούν μια άγνωστη πλαστικότητα και ένα γλυκό φως αφήνει…
Όταν ακυβέρνητα τα Ιερά κατάρτια, λουστραρισμένα δάκρυα τις έννοιες ξεβάφουνε αλλάζοντας κι αυτά τα πρωτοχρώματα των ίδιων των γραμμάτων. Όταν ακυβέρνητα τα Ιερά κατάρτια, σα να βακχίζει ο νους στο…
Το παν υπάρχει εντός του παντός * Αρχή δεν υπήρξε, τέλος δεν θα υπάρξει. Τα πάντα συμβαίνουν στο παρόν, σε μεταμόρφωση διαρκή. * Τα λόγια δεν…
Μικρή εισαγωγή: Ο Francois-René de Chateaubriand είναι μια μνημειώδης μορφή που εγκιβωτίζει δύο αιώνες σχεδόν πολιτικών διακυμάνσεων και λογοτεχνικών ρευμάτων. Ανάμεσα στο είναι και το μηδέν, άκουσε το κάλεσμα του…
Απόκριση στα «Φυτά εξωτερικού χώρου» του Γιάννη Κονδυλόπουλου Χρήσεις Το στόμα ρουφάει την σούπα, δαγκώνει με φροντισμένα δόντια την τροφή, την μασά, την κατεβάζει αργά. Μια μπουκιά αγκομαχεί στο…
Καμιά φορά Καμιά φορά θέλω να ’μαι ένας μελοδραματικός για να πω: Σας αγαπώ με τρέλα. Καμιά φορά θέλω να ’μαι ένας ανόητος για να ουρλιάξω: Σας αγαπώ τόσο!…
Σύντομο Εισαγωγικό Σημείωμα Η Simone de Beauvoir, γεννήθηκε το 1908 στο Παρίσι σε σχεδόν μεγαλοαστική οικογένεια, όπου υπήρχε διάχυτη κουλτούρα, αρκετός σφιγμένος καθολικισμός, ιδιότυπο γαλλικό χιούμορ και λυρισμός στις ανθρώπινες…
Ο Νικόλας Φορούσε πάντα το ίδιο μπλε σακάκι, χειμώνα καλοκαίρι. Είχε συνέχεια τα χέρια στις τσέπες, περπατούσε με σκυμμένο το κεφάλι, λες και έψαχνε κάτι στο δρόμο. Μάλλον τη…
ΔΙΑΚΟΣΜOΣ Στους τύπους των ήλων, ξανακαρφώνεις, όλο προσοχή, ειρωνικά πορτρέτα και νωχελικά γυμνά και δείγματα τέχνης αφηρημένης. Αναρτάς υπερμεγέθη κάτοπτρα, να δώσεις την ψευδαίσθηση του βάθους, πάνω…