Αλέξανδρος Ανθούλης: τρία ποιήματα

Διαίσθηση  «Έφυγες» αλλά   που και που επιστρέφεις    άλλοτε ως θρόισμα   και άλλοτε ως ψιλόβροχο. Η λεωφόρος Πάλι αναστατωμένη η λεωφόρος. Και πότε, άλλωστε, δεν ήταν; Όχληση. Όχληση διαρκής. Οπτική…

0 Comments

Καίτη Παυλή: ένα ποίημα

Τέλος   Αθόρυβα το τέλος γράφεται Άνω τελεία στην αρχή   Κι ακριβοθώρητη η επανάληψη.   Αύριο λες, αύριο πάλι Και κατακόκκινο το αύριο ζεσταίνεται με λόγια Φουσκώνει μεγαλώνει στο…

0 Comments

Ἀναστασία Κόκκινου: ένα ποίημα

Ποιοί κληρονόμοι   Ποιοί κληρονόμοι θ’ ἀδειάσουν τὰ ντουλάπια.   Σιγὰ νὰ μὴ νοιαστοῦν οἱ κληρονόμοι, ἀλλόγλωσσοι θ’ ἀδειάσουν τὰ ντουλάπια ἑλληνικά, μαυριδερὰ ζουλάπια ἄσημα ὅσα φέρναν ταχυδρόμοι.   Θολώνουνε…

1 Comment

Προσπέρ Μεριμέ: Ματέο Φαλκόνε (απόσπασμα). Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

 Στη θέα των στρατιωτών, η πρώτη σκέψη του Ματέο1 ήτανε ότι είχαν έρθει για να τον συλλάβουνε. Γιατί όμως αυτή η σκέψη; Είχε λοιπόν μπερδέματα με την αστυνομία ο Ματέο;…

0 Comments