-Να πάρει ευχή! Μου ξέφυγε. Έχουμε γεμίσει. Αναρωτιέμαι από πού ξεφυτρώνουν. -Ο Γιάννης είπε ότι βγαίνουν από τις γλάστρες. Τι τις κουβάλησες όλες αυτές εδώ μέσα; -Τότε γιατί είναι…
Στην κόρη μου Στην αρχή κάθεσαι και βλέπεις τα ποτάμια να περνούν Μαθαίνεις τη σιωπή και την ένωση με τα δέντρα που συγκρατούν τον κόσμο στην όχθη του χρόνου,…
Στις πιο σημαντικές σκηνές του Γκόγια βλέπουμε θαρρείς τους ανθρώπους του κόσμου ακριβώς τη στιγμή που τους αποδόθηκε για πρώτη φορά ο τίτλος της «πάσχουσας ανθρωπότητας». Σφαδάζουν πάνω στο χαρτί με…
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΙΝΑΙ Να αγαπάς μέσα στον πόλεμο είναι να φοράς σκουλαρίκια παρόλ' αυτά, ώστε οι τρύπες να μην κλείσουν, εκείνες που έκανες με τη Γιαγιά…
ΞΗΡΑΣΙΑ Δεν περιμένω τη βροχή Αντίθετα με το απογυμνωμένο βουνό και τα δάχτυλα του ήλιου που ψηλαφίζουν τους σπονδύλους του, αντίθετα με το μοναχικό δέντρο, και τη θάλασσα που…
Πού πήγαν οι άνθρωποι; Θάλασσα Έκλαιγε η Θάλασσα, μα ήταν γλυκά τα δάκρυά της. Ποιος θα τολμήσει ποτέ να με αποξηράνει; Τα δάκρυά σας με νόθευσαν.…
ΠΑΡΙΣΙ 13/4/2019 Πετάχτηκα από τον καναπέ αποφασισμένος να κουρευτώ, εντελώς, με την ψιλή. Δεν πάει άλλο. Χτες τρόμαξα που ένιωσα να σηκώνονται οι τρίχες μου από την αγωνία καθώς μετρούσα…
Πέμπτη απογευματινή Γύρισαν τσακισμένοι. Το βαπόρι κουνούσε όλο το βράδυ και το χάραμα εκμίσθωσαν μια άμαξα. Μετά από πολλές καθυστερήσεις, επιτέλους έφτασαν στο σπίτι τους. Κανείς δεν απάντησε στο…
1. Άστεγος πόνος Σε λαγούμι ψάχνει Άκρη, να ξαπλώσει! Δίπλα, μαζί πλαγιάζουν Εφιάλτες κι όνειρα! 2. Στάχυα χρυσάφι Σ’ αφράτο άγιο χώμα Φύτρωναν χρόνια! Οβίδες και ρουκέτες Τώρα, στην…
«Ἔρημα τά ἄλση καί θεῶν ναούς πλημμυρίζει ὁ θάνατος»[1], ἀντηχεῑ ἡ κραυγή-κοπετός ἀπ’ τούς βαθεῖς αἰῶνες, κάθε πού ἡ γῆ μέ αἷμα φτιασιδώνεται. Στόν…
ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ Και τότε έσκυψε στη λίμνη, για να δει το πρόσωπό του. Και είδε: τον κύρη του να παίζει με το ομοίωμά του μαριονέτες· τη μάνα άγγελο της συμφοράς,…
(Ο Διογένης)1 έλεγε πως όταν δει στη ζωή του κυβερνήτες πλοίων, γιατρούς και φιλοσόφους, πιστεύει ότι ο άνθρωπος είναι το πιο γνωστικό πλάσμα· μα σαν πάλι δει ονειροκρίτες και μάντηδες…
