Κόκκινη σημαία Και τώρα που κατέβηκαν τα σύννεφα βαριά πάνω στο στήθος μας άλλη επιθυμία δεν έχουμε παρά μια κόκκινη σημαία στο κατάρτι του επόμενου καλοκαιριού σφιχτά να κλείσουμε…
Τόσες μέρες πέρασαν κι αυτό το κόκκινο, σαν το χυμένο ζωντανό αίμα, δε φεύγει απ’ τα μάτια μου. Λαμπρή αντανάκλαση του κόκκινου της δύσης πάνω στα τζάμια. Και το τελευταίο…
Δέντρα Δέντρα! Μαλλιά των εγκάτων της γης ρίζες ζωής με θέλγητρα, βότανα ίασης δέντρα από αγάπη και χρόνο χιλιάδες στρώματα ζωής, μεταφραστές φωνών των πτηνών οι πρωινές οι τελετές…
ΚΑΚΤΟΕΙΔΕΣ Η εγκατάσταση στο γραφείο ολοκληρώθηκε όταν το γλαστράκι με το κακτοειδές τοποθετήθηκε δίπλα στην οθόνη. Στους άλλους είπε ότι το έκανε για να απορροφά την ακτινοβολία, όπως δήθεν…
Απόψε ο ύπνος θα έρθει όπως στα παραμύθια. Θα είναι βαθυγάλαζος σαν τη γη από το διάστημα, κεντημένος με ασημοκλωστή, σαν τον ιστό της μαύρης αράχνης σε χιόνι απάτητο. Θα…
Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…
Ο Έρωτας είναι σαν την φωτιά, λένε. Κάθεσαι την κοιτάζεις και γύρω σου δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο αυτή. Η μόνη και μοναδική πηγή ζωής για σένα, το μόνο νόημα.…
ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…
Προσγειώθηκες και στάθηκες Ισορρόπησες στην επιφάνεια του νερού Θαυμαστή θεά. Δεν ήξερα τίποτα για τον δράκο μέσα σου Η δική μας γλώσσα δεν προδίδει Υποψία καμιά για την ιπτάμενη θηριωδία.…
Φλογάτες λεύκες Ανεβαίνουν στα ύψη Φθινοπωριάζει --- Με κίτρινο φως Ο Σεπτέμβρης ξανά Βρέχει δάκρυα --- Εποχή μήλων Το φως κύλησε δίπλα Κι εσύ λείπεις --- Οκτώβρης…
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στο ραδιόφωνο παίζει τώρα το τελευταίο σουξέ της Λώρας Μίχα: “Τα συλλυπητήρια μου”. Ένα τιμωρητικό τραγούδι για την απιστία, σκέφτεται ο κύριος Χάρης την ώρα που βγάζει το…
[Ό,τι σώθηκε από ποίημα ξεχασμένο χρόνια] Συντρόφισσα Μούσα Σε συναντώ στα δεκάξι μου με συντροφεύεις πάντα μιλάς κάθε μέρα μέσα μου ψιθυρίζεις τους ρυθμούς και τις λέξεις ξέρω πως…
