Κώστια Κοντολέων: ένα διήγημα  

Φοβάται   Οι σκουριασμένοι μεντεσέδες της σιδερένιας καγκελόπορτας έτριξαν καθώς την άνοιγε διστακτικά. Νύχτωνε.  Παράξενες σκιές τρεμόπαιζαν στο διάδρομο δίπλα στο υπόγειο.  Στάθηκε στο κατώφλι και φώναξε «Μαμά, θέλω να…

1 Comment

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ  Περὶ Ποιητικῆς  1450b 16, 1462a 10-12, 1453b 1-11  (βλ. υποσημείωση 1) – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη    

1450b 16 […] To σκηνικό μέρος της παράστασης προσφέρει βέβαια μεγάλη ευχαρίστηση, όμως είναι το πιο άτεχνο και ελάχιστα συγγενές στοιχείο της ποιητικής τέχνης. Γιατί η δύναμη της τραγωδίας υπάρχει…

0 Comments

Δώρα Μίζη: δυο ποιήματα

ΞΗΜΕΡΩΜΑ Δεν είχε χαράξει Μαυρίλα γύρω -γύρω τύλιγε το κορίτσι Σηκώθηκε ξαφνικά, χορεύοντας Συνέχισε τον χορό του ονείρου Με ένα αγόρι άγνωστο , γνώριμες, οικείες κινήσεις όμως, κυκλικές, ακριβείας. Προσπάθησε…

0 Comments

Μαρία Δελήτσικου – Παπαχρίστου: ένα ποίημα

              ΟΔΟΣ ΦΑΙΣΤΟΥ  Πράσινες, ολοφούντωτες οι τρεις μαγνόλιες στη σειρά. Χάρμα ματιών στο πεζοδρόμιο το άχρηστο, αφού ανύπαρκτοι οι πεζοί στο δρόμο εκεί. Παχιά, γυαλιστερά, μεγάλα φύλλα στα κλαριά, στις…

0 Comments

Έμη Βαϊκούση ένα διήγημα

ΥΙΟΣ - ΙΟΣ Αναστάσιος, πρωτότοκος. Ο πατέρας, μυαλωμένος άνθρωπος, διέκρινε από νωρίς πως η επιχείρηση δεν θα ευτυχούσε στα χέρια του μεγάλου του γιου. Αποφάσισε λοιπόν να σπάσει την παράδοση…

0 Comments