ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ   ας είμαι έτσι σχεδόν χρυσός, καθάριος και ανάλαφρος   όταν άνεμος γίνω στα τέλη του χρόνου μου      ΟΚΤΩΒΡΙΕ   κι αν δε σου πρέπει το μ…

 ΖΩ  Μ' ΕΝΑ ΠΟΝΤΙΚΙ ΑΣΠΡΟ   Ζω μ’ ένα ποντίκι άσπρο. Κάθε μέρα ταξιδεύω ξεδιπλώνοντας τον χάρτη. Εκείνο, μυρίζει τις διαδρομές, ροκανίζοντας λίγο-λίγο τον απλωμένο χάρτη καταπίνοντας τα ταξίδια μου.…

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ   Α΄ Έσφαλεs  Κύριε μου / και έπλασες  άνομο πλάσμα /για πλάσμα της φύσης/ η μαγεία στα σχέδια των ανθρώπων/ ένα μήλο δαγκωμένο από τις δύο πλευρές / οι…

Κοιτάζοντας τον ουρανό Όσο και να κοιτάς τον ουρανό δεν χορταίνεις· κενό με θαύματα με σχήματα ρευστά, χρώματα, αποχρώσεις ένας κόσμος με μορφές, μυθολογίες με άστρα, αστεροειδείς, ήλιους, με σκόνη…

Απώλειες    Μην κλαις για τη φυγή μου Προσπάθησα, το ξέρεις να βολευτώ στο τίποτα να σου κάνω το χατίρι να μη σε χάσω Έβαλα την καρδιά να χτυπά στο…

Ομολογία     Να ζήσω. Να ζήσω θέλω.   Για να κραυγάζω κάθε πρωινό, ζωή, το όνομά σου, και να καλπάζουν ζείδωρα ζευγάρια “ζήτα” ζαρκαδιών μες στην ψυχή μου, να…

 Η Φράουλα   Πάντοτε κομψή με βελούδινα φορέματα και πράσινα καπελίνα. Πάντα ελκυστική με αφράτες τις καμπύλες. Έτρεχαν τα σάλια μου κάθε που σ’ αντίκριζα. Μια μέρα δεν άντεξα. Δίχως…

Αθήνα, Α΄ Νεκροταφείο, 28 Φεβρουάριου 1943 και 22 Σεπτέμβριου 1971 Η ΠΟΜΠΗ    (Παλαμάδες-Σεφέρηδες) «Τέλος κι αρχήν η μνήμη εδώ δεν έχει…»  ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ     Η πομπή ξεκίνησε χρόνια ή αιώνες…

ΦΟΒΟΣ    Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, χάνεται το πρόσωπο τους μέσα στην πλάτη τους. Κολλάνε οι ρίζες των μαλλιών στην πατούσα. Ένα κουβάρι μπλεγμένων αλυσίδων οι νευρώνες του εγκεφάλου και…

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ Μια μέρα θα ξυπνήσεις «νεκρός», Σιωπή… Ο διάλογος ανήκει στην αφαίρεση. Κοιτιέσαι ασταμάτητα με επιστημονική συνέπεια… …αγγίζεσαι. Αρτιμελής, τουλάχιστο εξωτερικά. Όλα είναι στη θέση τους πιο άκαμπτα…

Η πρώτη βροχή έριξε τα κάστανα στη βρεγμένη γη Μ' αγκαθωτή ασπίδα κρύβονται απ' τη μοίρα τους Βροχή στο χώμα πότισε τον κήπο μου άγουρες μνήμες Χυμούς γεμάτο ένα τσαμπί…