Κωνσταντίνος Μπούρας: Νόστιμον ήμαρ
Κρεμάμε το εγώ στον καλόγερο Λίγο πριν βγούμε από το σπίτι Προκειμένου να μην συγκρουστούμε Με των άλλων τα εγώ. Αλλιώς πώς θα επιστρέψουμε Στην Εστία μονιασμένοι «ίνα εν ομονοία…
Κρεμάμε το εγώ στον καλόγερο Λίγο πριν βγούμε από το σπίτι Προκειμένου να μην συγκρουστούμε Με των άλλων τα εγώ. Αλλιώς πώς θα επιστρέψουμε Στην Εστία μονιασμένοι «ίνα εν ομονοία…
(Στιχάκι) Είπα να ξεφύγω από όλους, όλα και το τίποτα, να μην ξεστομίσω τα κοινότοπα και τα ανείπωτα, κρύφτηκα μονάχος, μήπως και με ψάξουν, μα με…
Ο θλιβερός πολιτισμός Ο τεχνοκρατικός Μεσαίωνας αγάλι αγάλι αποβάλλει τον άνθρωπο ανδρείκελο του κέρδους τζουτζές των αλγορίθμων εκτοπίζεται από τις εφευρέσεις του έρμαιο ανεύθυνης υπερπληροφόρησης δυσκίνητο θύμα υπερκατανάλωσης θεατής της…
Οι ψυχές τους στον έρωτα Το νερό κρατούσε όλες τις μνήμες. Στην άκρη του αφρού δεν άφηνε περιθώριο λάθους ίσα που άγγιζε τις άκρες των νυχιών τους καθώς τα…
Μωβ Απ’ όλα τα χρώματα αγαπώ το μωβ. Γιατί προκύπτει όταν ανακατέψεις Το κόκκινο τού αίματος με το μπλε των φλεβών. Γιατί ενέχει πάθος και ψυχρότητα μαζί. Γιατί είναι…
Πουλάκι ξένο Φώλιασε σ’ άδειο σπίτι, Ιθαγενές πια. * Στο κομποσκοίνι Σαν αποσιωπητικά Οι μαύροι κόμποι. * Μικρός διάφανος Το δίχτυ πώς περνάει Κι είναι άφαντος; * Με πανσέληνο Επιστρέφω…
Θέρους φύσημα στο πρόσωπο αλισάχνη δώρο απρόσμενο. Όνομα κρυφό αφρόνερα σκεπάζουν της άμμου λήθη. Στάχυ που γέρνει στο άγγιγμα του ανέμου κορμί και χάδι. Μόνη συντροφιά στη φυλλωσιά τριζόνι νύχτες…
Αυτό το καλοκαίρι (2024) οι ποιητές... Μας έλεγαν οι ποιητές για ερωτικούς κυματισμούς. Δεν μίλαγαν συχνά για τα ναυάγια κι ούτε μπορούσαν να προβλέψουν το κοιμητήρι τόσων ψυχών κι…
ΠΑΤΡΙΚΟ Στέκεσαι τρίζοντας πατάς προσεκτικά -όχι πάλι βουτιές σε θάλασσες που παραφυλάνε κάτω απ το πάτωμα. - Τώρα και πάντα , τα μεσημέρια κατακαλόκαιρο έρχονται. Όλοι αποσύρονται στους ίσκιους…
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ Έρχονται στιγμές, που χωρίς προσχήματα και υπεκφυγές, χωρίς αναστολές και δικαιολογίες αντιφατικές, ξεπερνώ τις αυταπάτες μου, τις πλάνες μου τις ωραιοποιημένες περιπλανήσεις μου και φεύγω πέρ’ απ’ τα χαλκευμένα όρια της…
Δριμύ το Θέρος Κι ενώ την Άνοιξη ακόμ’ αποζητούμε Εραστές του μελιχρού ονείρου Δριμύ το θέρος θα ενσκήψει Και θα θερίσει πάλι στο σκοτάδι Άγουρα στάχυα ο κεραυνός…
Μεταμόρφωση Μία κάμπια βγήκε από έν' αυγό πριν μερικές μέρες. Το σώμα της είναι μια μηχανή φαγητού, ένα στομάχι πάνω σε πόδια. Πρέπει να συγκεντρώσει πολλή ενέργεια για το στάδιο…