Spring 

To what purpose, April, do you return again? Beauty is not enough.

You can no longer quiet me with the redness

Of little leaves opening stickily.

I know what I know.

The sun is hot on my neck as I observe

The spikes of the crocus.

The smell of the earth is good.

It is apparent that there is no death.

But what does that signify?

Not only under ground are the brains of men Eaten by maggots,

Life in itself

Is nothing,

An empty cup, a flight of uncarpeted stairs.

It is not enough that yearly, down this hill, April

Comes like an idiot, babbling and strewing flowers.

***

ΑΝΟΙΞΗ 

Ποιος ο λόγος που ξανάρχεσαι, Απρίλη; Μη μου πεις για την ομορφιά

Δε φτάνει αυτό.

Και δεν μπορείς να μ’ ησυχάσεις άλλο με το κοκκινάδι

Στα μικρά φυλλαράκια π’ ανοίγουν κι έχουν κόλλα πάνω τους.

Ξέρω αυτά που ξέρω.

Ο ήλιος μου κατακαίει τον σβέρκο, όπως παρατηρώ

Τα βλασταράκια του κρόκου.

Η μυρωδιά της γης είναι καλή.

Δείχνει ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει θάνατος.

Ε, και τι μ’ αυτό; Τι τάχα να σημαίνει;

Τα σκουλήκια δεν τρώνε τα μυαλά μας κάτω απ’ το χώμα μόνο.

Η ζωή από μόνη της

Δεν είναι τίποτε,

Μια άδεια κούπα, μια χωρίς χαλί πάνω της σκάλα, γυμνή.

Δε λέει τίποτα που κάθε χρόνο, Απρίλη, κατηφορίζεις αυτόν τον λόφο

Σαν ένας τρελιάρης σκορπώντας δω κι εκεί λουλούδια, φλυαρώντας.

Θ.Τ., 31/3/2024

H Έντνα Βίνσεντ Μιλέυ (22/2/1892 – 19/10/1950 είναι Αμερικανίδα ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας, ακτιβίστρια, φεμινίστρια και η πρώτη γυναίκα που έλαβε Βραβείο Πούλιτζερ  για την ποίηση.

Ήταν γνωστή για τον αντισυμβατικό, μποεμικό τρόπο ζωής της και τις πολλές της ερωτικές υποθέσεις. Συνήθιζε να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Nancy Boyd στο πεζογραφικό της έργο.