ΧΑΪΚΟΥ

 

 

1

 

Το ανατολικό πυργοφυλάκιο

λάμπει στο ηλιοβασίλεμα. Οι κατάδικοι

την αράζουν σαν σαύρες στους βράχους.

 

 

2

 

Αυτός στο πιάνο

γίνεται τσιγκούνης στις 3 το πρωί, τα

τραγούδια του πέφτουν σαν κορόμηλα.

 

 

3

 

Ο ήλιος πέφτει πλάγια το πρωί στο κελί

Οι μεθυσμένοι παραπατούν, σαν μύγες

σακατεμένες στο πάτωμα τής φυλακής.

 

 

 

4

 

Να γράψεις ένα τραγούδι μπλουζ

σημαίνει να βάζεις εξεγέρσεις σε τάξη

και διαμάντια από τάφους να βγάζεις.

 

 

5

 

Μία ολόγυμνη φιστικιά

ρίχνει σκιά μολυβιού κάτω στη

φεγγαρόλουστη χιονοπλαγιά.

 

 

 

6

 

Σαν πέφτουν οι νιφάδες του χιονιού

Δεν μπορούν ν’ αμβλύνουν πόνους σκληρούς

Ούτε συγκρίνονται με τη σιωπή του ατσαλιού.

 

 

7

 

Κάτω από τις σκιές τού φεγγαριού

Ένα αγόρι ψηλό βγάζει μαχαίρι και

Κόβει πάγο λαμπερό σαν αστέρι.

 

 

8

 

Στο Αυγουστιάτικο χορτάρι

πέφτουν οι στερνές αχτίδες τού ήλιου

Ουρλιάζει το ραγισμένο φλυτζάνι.

 

 

9

 

Να φτιάχνεις τζαζ που να φυσάει σε

Δεκαεφτά συλλαβές ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ του

καθενός καθώς-πρέπει ποιητή δουλειά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Βιογραφικό

 

Ο Έθεριτζ Νάϊτ γεννήθηκε το 1931 στην Κόρινθο του Μισσισσιππή.  Πριν τελειώσει το λύκειο κατατάχθηκε, σαν εθελοντής, στο στρατό (από το 1947 μέχρι το 1951) και πολέμησε στην Κορέα όπου τραυματίστηκε σοβαρά.  Ο πόνος από τον τραυματισμό του τον έσπρωξε στα ναρκωτικά.  Στα 29 του συνελήφθη για ένοπλη ληστεία και καταδικάστηκε σε οχτώ χρόνια φυλακή.  Στη φυλακή θέλησε να αλλάξει τη ζωή του αφιερώνοντας το χρόνο του στο διάβασμα και στο γράψιμο ποίησης.  Επίσης, άρχισε αλληλογραφία με καθιερωμένους Μαύρους ποιητές, όπως ο Ντάντλι Ράνταλ και η Γκουεντόλυν Μπρουκς.  Ο Ράνταλ τον συμπεριέλαβε στη μεγάλη ανθολογία του Μαύρων Ποιητών της Αμερικής και τον βοήθησε να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο, «Ποιήματα από τη Φυλακή», το 1968, ενόσω ήταν ακόμα φυλακισμένος.  Για αυτή του την εμπειρία ο Έθεριτζ Νάϊτ έγραψε:  «Πέθανα στην Κορέα από μια πληγή από βλήμα και τα ναρκωτικά με ανέστησαν.  Πέθανα το 1960 από μια ποινή φυλάκισης και η ποίηση με ξανάφερε πίσω στη ζωή».  Μαζί με άλλους γνωστούς σύγχρονους Μαύρους ποιητές – όπως ο Αμίρι Μπαράκα, η Σόνια Σάντσες, ο Κουίνσυ Τρουπ, και η Νίκι Τζιοβάνι – θεωρήθηκε μέλος της ποιητικής τάσης που την ονόμασαν Κίνημα των Μαύρων Τεχνών (Black Arts Movement).  Πέθανε το 1991.