Κατά ριπάς
Σαν ό,τι πιο φυσικό
Ξάφνου μίλησε για «οπλοβαστό»
Τι είναι αυτό;
Άφησα κάτω το μολύβι
Ανασήκωσα το σκυμμένο στα αποδεικτικά κεφάλι μου
Η συσχέτιση εγγράφων μπορούσε να περιμένει
-«Τι σημαίνει οπλοβαστός; Πες μου
Δεν το’χω ξανακούσει»
Γέλασε με την δική μου έκπληξη
– «Λέξη απ’ τον στρατό, και όχι μόνο», είπε με στόμφο βετεράνου
«Ω!» – έκανα εγώ σαν ψαρωμένος νεοσύλλεκτος
-«Πάρε χαρτί, αν θες, και γράφε:
Οπλοβαστός, που είπαμε
Φλογοκρύπτης
Χειροφυλακτήρας
Επικρουστήρας
Αορτήρας
Τελαμώνα
Σχοινοβελός και σχοινοκαθαριστήρας»
«Πω πω!» – έκανα εγώ σαν ψαρωμένος νεοσύλλεκτος
Ένας άγνωστος πελώριος κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου
Υπήρχαν ακόμη τόσα που δεν ήξερα
Ενθουσιάστηκα με την ιδέα
Ένιωσα μικρή ξανά
Μαθητούδι που γράφει επιμελώς τις άγνωστες λέξεις στο τετράδιο
Ύστερα όμως σκέφτηκα ότι εγώ δεν ήθελα ποτέ μου να μάθω
Λέξεις απ’ τον στρατό
Λέξεις απ’ τον πόλεμο
Είχα μεγαλώσει και ήδη γνώριζα πολλά