Είναι γεγονός ότι κρύβεται μέσα στις ενθυμήσεις μας όλος αυτός ο θυμός για πράγματα που βιώνουμε, μη θέλοντας ταυτόχρονα να εγκαταλείψουμε την πορεία μας μέσα στον κόσμο χωρίς μάχη, δίχως αυτή την ελάχιστη συνειδητή πάλη με το τώρα. Είναι τότε που ξεπηδούν από το μυαλό μας οι βαθύτερες σκέψεις μας για το τώρα, είναι τότε που ξεπηδά η βαθύτερη ποιητική μας έκφραση. Μια ποιητική έκφραση που δεν χρειάζεται ωραία λόγια για να διαπραγματευτεί το σήμερα ούτε φοβάται να περιγράψει όσα αποκρύβονται μέσα στους κανονισμούς της γλώσσας.
Αυτά τα συναισθήματα και τη συνύφανση της ποίησης με τη δικιά της πραγματικότητα, όσο σκοτεινή και αν είναι ενίοτε αυτή, προσπαθεί να αποδώσει η ποιήτρια Ευτυχία Κατελανάκη στην τρίτη της ποιητική συλλογή με τον μινιμαλιστικό τίτλο, λοιπόν (εκδ. Βακχικόν, Αθήνα 2024). Μέσα στους ποιητικούς της μονολόγους η ποιήτρια φτιάχνει τον δικό της ποιητικό διάκοσμο, έναν ποιητικό διάκοσμο που δεν χαρίζεται σ’ εύκολα λόγια ούτε σε χλιαρές περιγραφές. Αντιθέτως, η σκληρότητα μαζί με την ελπίδα είναι δύο βασικά στοιχεία στην πορεία της αφήγησής της. Δεν θα μπορούσε, εξάλλου, αλλιώς αφού η ίδια η πραγματικότητα είναι δομημένη, σχεδόν σαδομαζοχιστικά, με πόνο και αγάπη.
Πιο συγκεκριμένα, στο αρχικό άτιτλο ποίημα της συλλογής που ξεκινάει με το λοιπόν, όπως και ο τίτλος της συλλογής, η ποιήτρια με μια λεπτότητα καταγράφει την αμφιβολία της εποχής της. Εγκολπώνοντας στην πορεία του ποιήματος όλη την απόγνωση αλλά και τη διάθεσή της να κάνει επιτέλους κάτι για αυτό («ας φύγουμε επιτέλους από δω»). Μια διάθεση για διαφυγή που υπάρχει σε όλο το εύρος της συλλογής, η οποία απλώνεται σχεδόν ενιαία σαν μια ενιαία σύνθεση.
Παρότι, έτσι, δεν μπορεί να βρεθεί σ’ ένα ασφαλές μέρος για αυτή και τα όνειρά της, δεν τα παρατάει ακόνη και αν βρίσκει εν τέλει μεγαλύτερη ταύτιση με τις ράγες του μετρό, εν είδει νοητικής-φαντασιακής αυτοχειρίας («Safe space»). Ούτως ή άλλως, η ίδια η ποίηση είναι για την ποιήτρια ένα σημάδι επιβίωσης, μέσα στην εντατική της καθημερνής εξασθένισης («Περί ποίησης»).
Κλείνοντας, η νέα ποιητική συλλογής της Κατελανάκη είναι μια ακόμη πολύ ενδιαφέρουσα ποιητική κατάθεση της ποιήτριας. Μια ποιητική κατάθεση που βρίσκεται σ’ εναρμόνιση μέσα στα απανωτά κύματα της παλίρροιας του κόσμου.
