Τα Κατά Ματθαίον Πάθη (γερμανικά: Matthäuspassion και Matthæus Passion), BWV 244, είναι ορατόριο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ για σόλο φωνές, διπλή χορωδία και διπλή ορχήστρα, σε λιμπρέτο του Πίκαντερ (Κρίστιαν Φρίντριχ Χενρίκι). Αποτελούν μελοποίηση των κεφαλαίων 26 και 27 του Ευαγγελίου του Ματθαίου με παρεμβαλλόμενα χορωδιακά και άριες.
Ο Μπαχ συνέθεσε τα Κατά Ματθαίον Πάθη το 1727. Μόνο δύο από τα τέσσερα (ή πέντε) πάθη που συνέθεσε σώζονται σήμερα, το άλλο είναι τα Κατά Ιωάννη Πάθη. Τα Κατά Ματθαίον Πάθη πρωτοπαίχτηκαν κατά πάσα πιθανότητα την Μεγάλη Παρασκευή (11 Απριλίου) του 1727^[1] στον Ναό του Αγίου Θωμά της Λειψίας όπου ο Μπαχ ήταν κάντορας. Τα αναθεώρησε το 1736, και τα παρουσίασε ξανά στις 30 Μαρτίου 1736, συμπεριλαμβάνοντας αυτή τη φορά δύο εκκλησιαστικά όργανα στην ενορχήστρωση. Τα Κατά Ματθαίον Πάθη δεν ακούστηκαν έξω από την Λειψία μέχρι το 1829, όταν ο Φέλιξ Μέντελσον-Μπαρτόλντυ εκτέλεσε μία συντομευμένη και τροποποιημένη εκδοχή τους στο Βερολίνο με μεγάλη επιτυχία. ( Βικιπαίδεια).