Η μεγάλη σημαντικότατη ηθοποιός και φιλόζωη φιλάνθρωπος Άννα Βαγενά υπερβαίνει εαυτήν σε αυτή την άκρως πολιτική παράσταση με κοινωνικό πρόσημο.

Συνδυάζοντας εξασκημένη εμπρόθετη στοχευμένη ενσυναίσθηση με την ψυχρή λογική επαληθεύει στην πράξη (τόσο επί σκηνής όσο και εκτός) το περίφημο «Παράδοξο τού Diderot», σύμφωνα με το οποίο οι ψυχικές ανθεκτικότητες ηθοποιού και θεατή μέσα από τη λελογισμένη νόθευση τού συναισθήματος με «εμβόλια» σκηνικού διαλογισμού. Ακριβώς αυτή την λειτουργικότητα επιτελούν στη δραματουργία τα πάσης φύσεως «εμβόλιμα-ιντερμέδια», όπως άλλωστε και στις ιστορικής σημασίας ταινίας τού Δαλιανίδη ή στα προσεκτικά μελετημένα τηλεοπτικά σώου…

Εδώ όμως, στην παράσταση αυτή επιτελείται τριπλός άθλος: η Άννα Βαγενά αυτοβιογραφείται μέσα από τη λογοτεχνική σύμβαση διαμεσολαβημένης ομιλίας ενός αγαπημένου της ζώου συντροφιάς, ασκεί έμμεση αλλά βιτριολικότατη κοινωνική κριτική, διδάσκει ανθρωπομετρικά (αλλά όχι και ανθρωποκεντρικά) οικολογικά ιδανικά, ενόσω ταυτόχρονα ερμηνεύει τον εαυτό της!!!

Ακόμα κι οι επί σκηνής τεχνικές οδηγίες της θυμίζουν μια μπρεχτική αποστασιοποίηση θεσσαλικού τύπου…

Ναι, μπορεί να γίνει το βίωμά μας έντεχνη αυτοαναφορικότητα, στο βαθμό που αυτοσαρκαζόμαστε και ειρωνευόμαστε τα κοινωνικά στερεότυπα.

Ναι, μπορούμε να υπερβούμε το είδωλό μας ΌΤΑΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΑΣ.

Γι’ αυτό ακριβώς λατρεύω την Άνθρωπο ΆΝΝΑ ΒΑΓΕΝΑ: ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΙΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΗΣ που έχει εν λειτουργία μια κρυστάλλινη γέφυρα ανάμεσα στο Συλλογικό Ασυνείδητο και στην Παγκόσμια Συνειδητότητα, γιατί έχει μετατρέψει τα σκοτάδια σε φως και τους καβαφικούς Λαιστρυγόνες τε και Κύκλωπες σε κοινωφελή παραδείγματα.

Το να κυκλοφορείς χωρίς μάσκα και να αυτοσαρκάζεσαι ενώ ΔΕΝ ειρωνεύεσαι τους άλλους ανθρώπους μόνον ένας Μότσαρτ μπορεί να επιτύχει. Προϋποθέτει την «θέωσιν»: το να βλέπεις την ανθρώπινη κατάσταση με συμπόνοια από πάνω, απ’ έξω… Μου έλεγε η συχωρεμένη φίλη μου Δέσπω Διαμαντίδου: «Να είσαι επιεικής με τους ταλαίπωρους ανθρώπους. Τι να σου κάνουν οι κακόμοιροι;». Κακόμοιροι είμαστε όλοι μας, όταν δεν συνειδητοποιούμε την Ενότητα των Πάντων.

Δείτε αυτή την παράσταση, διαβάστε, διαδώστε, μεταδώστε το αντίστοιχο βιβλίο. Γνώρισα και το ζωάκι που ενέπνευσε αυτή την ανθρώπινη ιστορία και το αγάπησα μέσα από τα βάθη τής καρδιάς μου, της ποιητικής.

Αγαπάτε επειγόντως, γιατί χανόμαστε. Και τι μας φταίει το περιβάλλον; Αυτός ο υπέροχος πλανήτης που μας φιλοξενεί, μας θρέφει και μας θάβει γαλήνιους, όταν και μόνον όταν έχουμε εκπληρώσει τον κοινωνικό-πνευματικό σκοπό μας;

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός.

Info:

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/offer/loulou/

Λουλού

Θέατρο Μεταξουργείο

26 Φεβ – 16 Μαρ

Άννας Βαγενά «Λουλού»

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΉ ΗΜΕΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΛΟΥΛΟΥ” στο θέατρο “Μεταξουργείο”

Από 8 Μαρτίου . Κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κάθε Κυριακή στις 19:00

Η «Λουλού» είναι μία θεατρική αφήγηση από την Άννα Βαγενά του ομώνυμου βιβλίου της που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Πατάκη.

Το βιβλίο είναι το ημερολόγιο της σκυλίτσας της, της Λουλούς.

Η υπέροχη τετράποδη Λουλού αφηγείται την περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα ζωή της. Πριν από δεκατέσσερα χρόνια ήταν ένα κακοποιημένο αδεσποτάκι που γεννήθηκε στις Σέρρες, υιοθετήθηκε από την τρανς Βίκυ, αλλά βρέθηκε έπειτα δεμένη με αλυσίδα έξω από μια ταβέρνα. Εκεί την πρωτοείδε η Άννα Βαγενά και έκτοτε έγινε ισότιμο μέλος της οικογένειάς της.

Η Λουλού λέει την ιστορία της και έτσι διηγείται παράλληλα την ιστορία της οικογένειας Άννας Βαγενά Λουκιανού Κηλαηδόνη, τις καλλιτεχνικές χαρές, τις πολιτικές νίκες και ήττες, το αναπόφευκτο του θανάτου.

Μια παράσταση που, με την αθωότητα και την άδολη αγάπη που δείχνουν τα ζώα στους ανθρώπους τους, μιλά για σημαντικά και, ενίοτε, δύσκολα θέματα. Με δροσερή γλώσσα και χιούμορ φωτίζει τη ζωή δύο αγαπημένων καλλιτεχνών, σε μια ιδιαίτερη περίοδο για τη χώρα.

Συγχρόνως μέσω της «Λουλούς» δίνεται φωνή σε όλα τα κακοποιημένα ζωάκια. Σε όλα τα ζωάκια που βρήκαν στοργή και αγάπη κοντά σε κάποιους ανθρώπους που τα φρόντισαν και τα φροντίζουν ακόμα κι όταν αυτά αρρωστήσουν.

Ένα τρυφερό αυτοβιογραφικό έργο γεμάτο χιούμορ και συγκίνηση.

Διάρκεια παράστασης : 60 λεπτά.

Στα γαυγίσματα της «Λουλούς, την φωνή της δανείζει η Μαρίνα Καραγιάννη

Η «Λουλού» με το εισιτήριο σας, σας προσφέρει και ένα ποτήρι σαγκρία

Συντελεστές:

Ταυτότητα παράστασης «Λουλού»

Από το διήγημα της Άννας Βαγενά (Εκδόσεις «ΠΑΤΑΚΗ»)

Κείμενο – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία : Άννα Βαγενά

Τραγούδι παράστασης : «Υπόσχεση» Μαρία Κηλαηδόνη

Μουσική επιμέλεια : Νείλος Καραγιάννης

Επεξεργασία βίντεο – φωτογραφίας – Γραφιστικά : Μαριάννα Μαυριανού

Σκίτσα : Μαρίνα Καραγιάννη

Χειριστής φώτων – ήχου : Έλλο Βασιλάκη

Τεχνικός θεάτρου – κατασκευή σκηνικών : Wassef Butt

Διεύθυνσης παραγωγής : Τζίνα Παπαδοπούλου

Παραγωγή : Θέατρο «Μεταξουργείο»

Προβολή και επικοινωνία : Βάσω Σωτηρίου – We Will

ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ : Ακαδήμου 14 & Κεραμεικού, τηλ 210-5234382, www.metaxourgeiotheatre.gr

Από 8 Μαρτίου . Κάθε Σαββατο στις 20:30 και Κάθε Κυριακή στις 19:00

Εισιτήρια: 15,00ευρώ & μειωμένο 12,00ευρώ

Προσφορά: Αγορά εισιτηρίων έως 29/01,  10,00ευρώ

Αποσπάσματα από συνεντέυξεις και κριτικές

Θανάσης Πάνου theatro.gr

Η «Λουλού» είναι μια παράσταση άκρως συγκινητική, ανθρώπινη και ζωοφιλική, αληθινή και τρυφερή. Η Άννα Βαγενά δοκιμάζει τον εαυτό της σ’ ένα πρωτότυπο είδος θεάτρου, σε μια αυτοβιογραφική αφήγηση μέσα από τα μάτια της αγαπημένης σκυλίτσας της. Μέσα από το έργο και το βιβλίο βλέπουμε ένα μέρος της θεατρικής διαδρομής της Άννας Βαγενά, της ενασχόλησής της με την πολιτική, τους αγώνες που έδωσε και συνεχίζει να δίνει για τον πολιτισμό, για το δίκαιο και για τους αγαπημένους της. Βλέπουμε και τις δύσκολες ώρες του Λουκιανού, την κατάπτωση της υγείας του, τον δύσκολο για όλους αποχωρισμό του.

Αριστούλα Ζαχαρίου, monopoli.gr

…αναμφίβολα πρόκειται για την πιο προσωπική, μέχρι στιγμής, δουλειά της Άννας Βαγενά, με αυτή την παράσταση κάνει μια εξομολόγηση. Μας λέει η ίδια: “ο αφηγηματικός αυτός μονόλογος αποτελεί πρώτα απ’ όλα ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτό το πλάσμα. Θέλω να πω στη Λουλού πόσο πολύ την αγαπώ και πόσο της είμαι ευγνώμων για όσα ζήσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά κα ένα τεράστιο ευχαριστώ και σε έναν άλλον σπουδαίο συνοδοιπόρο και σύντροφο της ζωής μου, τον Λουκιανό. Όσοι αγαπιούνται δεν χωρίζουν ποτέ. Με αυτή τη φράση τελειώνει το έργο. Εγώ με τον Λουκιανό δεν χωρίσαμε ποτέ και ας έχουν περάσει οχτώ χρόνια από τον θάνατό του. Πως να χωρίσεις με κάποιον που είναι κομμάτι του εαυτού σου.’’….

Άννα Καμβύση, marieclaire.gr

…ποτισμένη από την αθωότητα και την ανιδιοτέλεια της Λουλούς, η παράσταση που στήνει η Άννα Βαγενά με παιδική τρυφερότητα και χιούμορ, είναι και για την ίδια μία πρωτόγνωρη θεατρική εμπειρία.