Ο Ίψεν είναι σύγχρονος, ακόμα και οι «Βρικόλακές» του, ειδικά αυτοί, παρ’ όλο που βρέθηκε η πενικιλίνη για τη θεραπεία τής κληρονομικής σύφιλης που προκαλούσε στο τρίτο (ή τέταρτο στάδιο) «μαλάκυνση εγκεφάλου», το θέμα τού κατά πόσο τα γονίδια καθορίζουν τις επιλογές, έξεις και συνήθειές μας (που γίνονται εν τέλει «μοίρα» μας) είναι ακόμη ανοικτό.
Και όχι μόνον αυτό. Η περίφημη «Κοιλάδα των Δακρύων» έχει γίνει πλέον αφόρητη Κόλαση, ενόσω η πολυπόθητη «χαρά τής ζωής» επιτακτική ζωτική ανάγκη εστί.
Σε αυτό το έργο συγκρούονται δύο κοσμοαντιλήψεις περί Ελευθερίας: η θεοκρατική-μεσαιωνική-φεουδαρχική και η αναγεννησιακή-Διαφωτιστική που έχει τις ρίζες της στην αρχαιοελληνική Δημοκρατία.
Κερδίζει το Φως, η Αλήθεια, η Χαρά.
Η αμείλικτη Νέμεσις τιμωρεί όλους τους σκοταδιστές.
Το γκρίζο τείνει προς το άσπρο και το μαύρο καταβαραθρώνεται στο Έρεβος. Το συμβολικόν Πυρ λειτουργεί εξαγνιστικώς.
Όλη η μεσαιωνική παραφυσική σε σκηνική εφαρμογή.
Αριστοτεχνικά δομημένο έργο με τις παραδοσιακές αφηγηματικές τεχνικές, σταδιακές επιμέρους ανατροπές που τείνουν στην μεγάλη αμφίσημη ανατροπή τού Τέλους.
Του δίνει ή δεν του δίνει η Μάνα το λυτρωτικό δηλητήριο;
Ο παυσίλυπος και παυσίπονος υλιστικός Δυτικός Πολιτισμός θριαμβεύει ή υποχωρεί σε αυτό το αθάνατο λογοτεχνικό αριστούργημα;
Ο Χρόνος θα δείξει και η κάθε εποχή δίνει τις δικές της ερμηνείες προβάλλοντας πάνω στα δραματικά έργα τις δικές της εμμονές. Κι αυτό είναι και νόμιμο και θεμιτό και αναπόφευκτο.
Το θέμα τής ευθανασίας είναι επίκαιρο και θα γίνει περισσότερο επιτακτικό λόγω τού επικείμενου υπερπληθυσμού τής Γης. Στην Αρχαιότητα λυνόταν με οικοθελή, θεσμοθετημένη απεργία πείνας. Έτσι πέθανε ο «θεϊκός» Πυθαγόρας και πολλοί άλλοι. Ο Σωκράτης άφησε να τον …αυτοκτονήσουν δια του κωνείου προκαλώντας τους μέχρις εσχάτων.
Η εθελοντική αποχώρηση από τον διόλου μάταιο τούτο κόσμο είναι θανάσιμο αμάρτημα για όλες σχεδόν τις γνωστές θρησκείες και θρησκεύματα.
Αυτό είναι το βασικό ερώτημα κάτω από αυτό το καλά δομημένο έργο που ευτύχησε σε μια πιστή, «ιστορική» θα έλεγα παράσταση, με ρεαλιστικά σκηνικά και κοστούμια. Διακριτικοί οι φωτισμοί. Το «ηχητικό τοπίο» αξιοποίησε στο έπακρο τη σιωπή και τις παύσεις μεταξύ των φωνημάτων.
Εξαίρετοι ηθοποιοί φιλοτέχνησαν ένα καλαίσθητο τεχνούργημα, ανεξιτήλου απεικάσματος.
Αξιέπαινοι, αξιοσημείωτοι, αξιοβράβευτοι όλες και όλοι οι συντελεστές αυτής της εξαιρετικής θεατρικής εξόδου, εισόδου στο βαθύ Συλλογικό Ασυνείδητο τής Ανθρωπότητας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Απόδοση- Σκηνοθεσία: Αναστασία Παπαστάθη
Σκηνικά- Κοστούμια: Κυριακή Πανούτσου
Μουσική: Πάνος Φορτούνας
Φωτισμοί: Αναστασία Παπαστάθη
Βοηθός σκηνοθέτη: Φρόσω Ανδριώτη
Φωτογραφίες: Τζούλια Χατζηκωστάκη
Video: Κώστας Σταμούλης
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ:
Νίκος Αναστασόπουλος: Ένγκστραντ
Μαριλένα Λιακοπούλου: Ρεγγίνα
Αναστασία Παπαστάθη: Κυρία Άλβινγκ
Θοδωρής Σκούρτας: Πάστορας Μάντερς
Νεκτάριος Φαρμάκης: Όσβαλντ Άλβινγκ.
Μην την χάσετε αυτή την ανεπανάληπτη συνδημιουργική σκηνική ευωχία.
Στο Θέατρο RADAR (ακριβώς πάνω από τον σταθμό τού μετρό Άγιος Ιωάννης) μία σκηνή, ναός ποιότητος τε καλαισθησίας. Σπάνιο πράγμα στις θολές μετανεωτερικές μέρες, εσπέρες και νύχτες μας. Μόνον οι χαραυγές είναι πάντοτε ελπιδοφόρες (εντός κι εκτός ιψενικού κειμένου – πάντα επίκαιρου).
Μετά Λόγου επί-Γνώσεως,
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός.
info:
https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/brikolakes/
ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ
Θέατρο RADAR
11 Απρ – 11 Μαϊ
Από 12€
Εισιτήρια
Aπό 8 Νοεμβρίου 2024, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 19:00
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ 8 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: 2/5, 3/5, 4/5 & 7/5, 8/5, 9/5, 10/5, 11/5/2025
Τετάρτη & Κυριακή 19:00, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή & Σάββατο 21:00
Το αριστούργημα του Χένρικ Ίψεν «Βρικόλακες» ανεβαίνει στο Θέατρο RADAR από τις 8 Νοεμβρίου 2024. Το έργο γραμμένο το 1881 ήταν μια κραυγή ενάντια στην υποκρισία και την διαφθορά της κοινωνίας. Συνάντησε πολλές αντιδράσεις από το πρώτο ανέβασμα του στο θέατρο, για την τολμηρότητά του και τον τρόπο με το οποίο έθιγε τον καθωσπρεπισμό και τις μικροαστικές αντιλήψεις της κοινωνίας και της εκκλησίας. Κατάφερε όμως να επιβληθεί και να θεωρείται σήμερα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.
►Λίγα λόγια για το έργο
Η Ελένα Άλβινγκ διοργανώνει μια μεγάλη γιορτή για να τιμήσει τον άσωτο άντρα της που έχει πεθάνει, ώστε να συντηρήσει την καλή εικόνα του λοχαγού Άλβινκ απέναντι στον γιο της Όσβαλτ και απέναντι στην κοινωνία. Πιστεύει ότι έτσι θα σκεπάσει τα μυστικά της οικογένειας και θα κλείσει τους λογαριασμούς με το σκοτεινό παρελθόν.
‘Όμως οι εξελίξεις και τα γεγονότα την υπερβαίνουν. Πολύ γρήγορα θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της και τις επιλογές της.
Όσο κι αν προσπάθησε να προστατεύσει τον γιο της Όσβαλντ και να τον κρατήσει μακριά από την καταστροφική επιρροή του πατέρα στάθηκε αδύνατο.
Ακόμα και όταν επαναστάτησε για πρώτη φορά και χτύπησε την πόρτα του πάστορα Μάντερς για να ζητήσει βοήθεια, εκείνος την έστειλε πίσω στο καθήκον, στο σπίτι του νόμιμου συζύγου της.
Τα πρόσωπα του έργου διεκδικούν απεγνωσμένα το φως και την χαρά της ζωής, έχοντας να παλέψουν με τις σκουριασμένες ιδέες, με τις παλιές αντιλήψεις, με τα βιώματά τους, με την κληρονομιά των γονιών τους… Με όλα αυτά που ο Ίψεν ονομάζει βρικόλακες που είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, ζωντανεύουν και μας εξουσιάζουν.
►Η Αναστασία Παπαστάθη (απόδοση- σκηνοθεσία) σημειώνει για το έργο:
Ο Ίψεν στο έργο του «Βρικόλακες» μέσα από την μικρογραφία της οικογένειας Άλβινγκ και του κοινωνικού πλαισίου που την περιβάλει, πραγματεύεται θέματα που αγγίζουν διαχρονικά ηθικά, κοινωνικά και ψυχολογικά ζητήματα.
Καταδικάζει την υποκρισία της κοινωνίας που κρύβει την αλήθεια πίσω από μια βιτρίνα ηθικής για να διατηρήσει το «καλό όνομα» την άψογη δημόσια εικόνα.
Αναδεικνύει το θέμα της κληρονομικότητας και πως τα λάθη και οι αμαρτίες των γονέων επηρεάζουν τις επόμενες γενιές. Ασκεί έντονη κριτική στον συντηρητισμό της εκκλησίας. Η Ελένα Άλβινγκ, η κεντρική ηρωΐδα, προσπαθεί να ξεφύγει από την καταπίεση ενός κοινωνικού συστήματος που επιβάλλει τη θέση της γυναίκας να είναι υποτακτική και εξαρτημένη από τον άντρα της. Σε ένα σημείο του έργου αναφωνεί: «Δεν αντέχω πια τις δεσμεύσεις, την υποκρισία, τα ψέματα… Θέλω να νοιώσω ελεύθερη!»
Ο Ίψεν στο έργο του «Βρικόλακες» μίλησε με τόλμη για τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα των φύλων, την πάλη της γυναικείας χειραφέτησης και την απαίτηση για αυτοδιάθεση. Είναι συναρπαστικό να διαπιστώνει κανείς πόσο άμεσο και τολμηρό εξακολουθεί να είναι το έργο στην εποχή μας και πως τα θεμελιώδη ανθρώπινα και κοινωνικά ζητήματα που θίγει επανεμφανίζονται στις μέρες μας με νέες μορφές.
ΕΝΑΡΞΗ: Παρασκευή 8 Νοεμβρίου στις 21:00
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 19:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 120′ (με διάλειμμα 10΄)
►ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
18€: Κανονικό
15€: Μειωμένο (Φοιτητές, ΑΜΕΑ , Άνεργοι, Άνω των 65)
12€ Oμαδικά εισιτήρια 10 ατόμων και άνω
8€ Ατέλειες
Πληροφορίες-Kρατήσεις: 210 9769294
Προπώληση: https://www.more.com/theater/brikolakes/
Θέατρο RADAR
Πλατεία Αγίου Ιωάννη & Πυθέου 93, Νέος Κόσμος, Αθήνα,
(απέναντι από το Σταθμό Μετρό «Άγιος Ιωάννης»)
FB page: Θέατρο-Radar
Instagram: @radarthater
Site: www.radartheater.gr
E-mail: info@radartheater.gr