Ακόμα ένα θαύμα στον Πολυχώρο VAULT: κάποια από τα σκοτεινά μονόπρακτα τού Τεννεσσή Ουίλλιαμς σε υπερτονισμένη εκδοχή.
Μού έλειψε μόνον το ποιητικότατο (αλλά στατικό) «Μίλα μου σαν τη βροχή».
Κατά τα άλλα ήταν απόλυτα παρών ο τσεχωφικός δραματικός ποιητής τού παρηκμασμένου αμερικάνικου Νότου, προστάτης των χαμένων, των ξεβρασμένων, των πάσης φύσεως ασύμβατων και απροσάρμοστων, που διατηρούν όμως άσβεστη μέσα τους τη φλόγα της παραδείσιας νόστου, που διεκδικούν πεισματικά, παιδικά, εμμονικά το απαράγραπτο δικαίωμά τους στην ευτυχία, αφού νιώθουν πως φέρουν τον ιλαρό σπινθήρα τού Δημιουργού εντός τους…
Αυτά τα κείμενα λειτουργούν με ομοιοπαθητικό δραματοθεραπευτικό τρόπο. Ο ψυχισμός τού/τής θεατή συμπιέζεται σαν ελατήριο, συνθλίβεται, καταθλίβεται μέχρι να συσσωρεύσει την απαιτούμενη ορμή που θα το εκτινάξει σε δημιουργικό οργασμό.
Σπουδαστές δραματικής σχολής οι υποκριτές, πειθάρχησαν στους δασκάλους τους και στους επαγγελματίες καλλιτέχνες αυτής τής παραγωγής κι απέδωσαν τα μέγιστα στο αναγκαστικά περιγραφικό, σχηματικό πλαίσιο όπου ετάχθησαν να συν-λειτουργήσουν.
Υπήρχε η απαραίτητη κατάνυξη, η ευλάβεια στην αντιμετώπιση τού κειμένου, ο σεβασμός απέναντι σε συγγραφέα και θεατή.
Τι άλλο παραπάνω να ελπίσει κανείς; Βλέπουμε καθημερινά (αλλού) σημεία και τέρατα των παραβατικών καιρών μας. Κέρατα δόξης προσκαίρου και παραισθητικής ηχούν παντού, όπως παλιά οι μεσαιωνικοί τελάληδες μετέφεραν τον λόγο τής επίσημης κοσμικής εξουσίας σε όλα τα ώτα (εκόντων κι ακόντων).
Εδώ τουλάχιστον υπάρχει μεράκι, έγνοια, αφοσίωση, μελέτη, έρευνα, υγιής φιλοδοξία, ευγενής άμιλλα, εσωτερικός ανταγωνισμός (με τον εαυτό τους), εξέλιξις…
Και το βασικότατο: αυτό το θεατράκι με το νεανικό κοινό στηρίζεται στις ίδιες αυτού δυνάμεις και κρατιέται με κάθε τρόπο (με νύχια και με δόντια) μακριά από το διεφθαρμένο, το αλλοτριωμένο Main stream τής Illustration ψευδαίσθησης.
Η Κοινωνία τής Αφθονίας και η κοινωνία τού Θεάματος έχουν ένα κοινό (κυκλικό) τμήμα, όμως απέχουν παρασάγγας: όσο ο αληθής Πολιτισμός από την μίμησιν μιμήσεως πράξεων εν πολλοίς αναμενομένων τε αδιαφόρων…
Η αυθεντική πρωτοτοπορία είναι εκείνη που βασίζεται στο ταμείο και στην αθρόα, απροσχημάτιστη, αυθόρμητη προσέλευση τού κοινού (στόμα με στόμα)…
Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις…
Σιγή. Ιερά και ανόσιος. Σιωπή…
Επικροτώ. Επιβιώνω μάχιμος εις τα επάλξεις. Επιβραβεύω το ψυχωφελές. Δικαίως…
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας – ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός
Info:
«Η Επαγγελματική Ομάδα Υποκριτικής του Πολυχώρου VAULT παρουσιάζει.
“Σκοτεινά δωμάτια” του Τέννεσσι Ουίλιαμς.
Με αφορμή τα μονόπρακτα του σπουδαίου συγγραφέα, μια παράσταση- αφιέρωμα στον Τενεσί Ουίλιαμς. Μια σπουδή στα όνειρα. Χαμένα και μη. Γιατί ο άνθρωπος οφείλει να ονειρεύεται ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες
Σκηνοθεσία – διδασκαλία ρόλων : Δημήτρης Καρατζιάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Οικονόμου
Μουσική επιμέλεια : Μάνος Αντωνιάδης
Φωτισμοί / Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Σκηνική – Ενδυματολογική επιμέλεια: Team VAULT
Παίζουν: Γιάννης Γαβρίλης, Χριστίνα Δανιά, Τζοάννα Δημολιού, Μαρίζα Μανατάκη, Ζαφειρία Μάντζαρη, Βασιλική Νικολοπούλου, Πέγκυ Περιμένη, Δημήτρης Σουβατζής, Νατάσα Σουρλαντζή, Λάμπρος Τζώρας, Ασημένη Τούντα, Κατερίνα Τσαδήμα, Ελευθερία Φιντίκη, Μαρία Φραγκάτου, Σίσσυ Χάϊντ, Μαρία Χασιώτη.
Διάρκεια: 110 λεπτά (με διάλειμμα)
Παραστάσεις : Τρίτη 13, Παρασκευή 16, Σάββατο 17, Κυριακή 18, Δευτέρα 19, Τρίτη 20, και Τετάρτη 21 Ιουνίου στις 21:15
Γενική είσοδος 8 ευρώ ( με καφέ, χυμό, κρασί ή μπύρα)
Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων του Θεάτρου παρακαλούμε κάνετε έγκαιρα την κράτηση σας στο 2130356472.
Πολυχώρος VAULT THEATER PLUS
Μελενίκου 26- Γκάζι Βοτανικός.
