Επιδαύριος λάβρος χορός
Ανέσπα τα μυαλά μου…
Και φλέγομαι ολόψυχος
Εις τας αυτοψύκτους αγυιάς
Τού Κόσμου…
*
Έρως μού πήρε τα μαλλιά
Άνεμος τα σεντόνια
Και πλέουνε ολοπόρφυρα
Στις εσχατιές τού νόστου…
*
Κι όταν παλεύεις για το καλό
Να αναλογιστείς
Πώς κανείς δεν αγίασε
Δίχως να βασανιστεί,
Χωρίς να μαρτυρήσει
Στην αρένα τών αφελών
Ματαιοκαμάτων…
*
Οι νωθροί ας με λέγουν εργατικό
Οι σαχλοί σοβαρό
Οι ελαφροί βαρύγδουπο…
*
“Για κάθε τεμπέλη ο Θεός
Πλάθει και έναν προκομμένο”.
Ο άθλιος κουτσομπολεύει
Και λοιδορεί, έλεγε η γιαγιά μου
Η Αγγελική.
Ποτέ ο μεταξοσκώληξ ο παραγωγικός
Ποτέ εργάτρια μέλισσα
Δεν ξεσυνερίστηκε τις άλλες,
Τις διπλανές, τις αποδοτικές,
Τις ανά-συν-δημιουργικές…
*
Νοστάλγησα σαν την Αντιγόνη
Το Επέκεινα,
Εκεί που θα ζήσω πιο πολύ.
Εδώ βαρέθηκα το βούισμα από τις
Αλογόμυγες, βρωμόμυγες, αποφράδες
Ερινύες τών βόθρων.
Κοπροκάνθαροι…
*
Κι έπειτα ήρθαν τα δέντρα
Και εκδικήθηκαν τον άδικο χαμό σου.
*
Ευμενίδες: η ισορροπία των αντιθέτων, η αποθέωση της αρχαίας ελληνικής διαλεκτικής. Η κρίση των νεκρών το αποδεικνύει…
Ετεοκλής Πολυνείκης
Ο άνθρωπος άλλοτε ρέπει στο Καλό κι άλλοτε στο Κακό.
Σεβασμός στη Φύση και στους αδήριτους συμπαντικούς νόμους οδηγεί σε Κοινό Καλό τε και Αγαθό.
Μίνως Ραδάμανθυς Αιακός: οι καλές και οι κακές πράξεις του Ανθρώπου δεν πρέπει να διαφέρουν ούτε κατά το βάρος ενός φτερού.
Ερινύες Ευμενίδες
Πενθεύς Βάκχος
Διόνυσος Απόλλων
Μαινάδες Άρτεμις Αστάρτη Αστερόπη Diana
Ιφιγένεια ελάφι
Προμηθέας Δεσμώτης – Λυόμενος
Αφροδίτη Ουρανία – Πάνδημος
Φιλοκτήτης εκδικητικός – ευεργέτης
Κλυταιμνήστρα θύμα και θύτης
Η γεωμετρία τών αντιθέσεων
Χαρμολύπη
Αγάπη μίσος
Μίσος αγάπη
Επίθεση έρωτας
Ηδονή οδύνη
Οδύνη ηδονή;
Όχι, δεν το πιστεύω.
Δεν θέλω!!!
“Η Κόλαση είναι οι άλλοι.”
“Οι άλλοι είμαστε εμείς.”
Παραδεισοκόλαση / Κολασοπαράδεισος
Καλοκάγαθος “εγώ ειμί ο εν εμοί…”
Με το Φως τού Ήλιου περπατώ και πορεύομαι…
“Εγώ ειμί το Φως τού Κόσμου,
Ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει
Εν τη Σκοτία αλλά έξει
Το Φάος τής ζωής…”
Εκείνος όμως ο Ήσκιος, ο Σκοτεινός
Μαύρος Αστήρ
Καλόκακος / Κακόκαλος εστί
Απαρεγκλίτως
Αναπόφευκτος συνδυασμός…
Άρτεμις προστάτις αδυνάμων και αιμοδιψής τιμωρός ασεβών
Ιππόλυτος Αμαζόνες
Κένταυροι Λαπίθες
Μνησικακία μνησικαλία / μνησικαλλία
Χαμηλά και υψηλά μαζί
Αετοί και σκώληκες
Τού ύψους και τού βάθους
Και στα αλώνια και στα σαλόνια.
Κόσμος και υπόκοσμος
Κουλτούρα και υποκουλτούρα
Αναδασμός και ανασασμός
Πόνος και απονιά
Χάρος και χαρά
Αντιγόνη
Θα ζεις περισσότερο στο Επέκεινα
Παρά εδώ, στο απέραντο τώρα
Διακτινίζεσαι…
Ασαφής απαρόμοιαστη
Μετέωρη ανάμεσα στο Καλό
Και στο Κακό.
Υπεράνω υποκάτω…
Ανδρόγυς.
Σύνθεσις τών αντί-
Θέτων.
*
Ύλη και Αντιύλη
Εκάτη και Ερινύες
Οι γραίες τού Άδη. Μάκβεθ.
Δεν είναι ακριβώς το αρνητικό
Ενός χημικού φιλμ
Οι Ευμενίδες
Αλλά αποτέλεσμα διαλόγου
Πειθούς,
Ο θεμέλιος λίθος
Τής Δημοκρατίας.
Δια της χαράς και τού μόχθου
Κόπου-πόνου
Το όν εξανθρωπίζεται
Ελευθέρως ορθολογιζόμενον
Αισθηματικώς
Αισθαντικώς
Ποιητικώς…
Το Σκοτάδι είναι η απουσία
Συνειδητού Φωτός
Ευαισθητοποιημένου.
Η Αντιύλη επιφυλακή
Παρακαταθήκη
Δεξαμενή.
Σε ευχαριστώ ζωή
Που μου χάρισες αυτή την
Πρόσβαση,
Πανοπτικόν εργαλείον…
Για τα άλλα σιωπώ.
Σεμνή σιγή.
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας ευ-Γνώμων https://konstantinosbouras.gr
