Δύο χρόνια Τέμπη κι ακόμα όλα είναι θολά… Την περασμένη Κυριακή χιλιάδες κόσμου βγήκαν σε δρόμους και πλατείες εντός και εκτός Ελλάδας για να διαδηλώσουν ειρηνικά και να εκφράσουν την οργή τους ακριβώς γι’ αυτήν την θολούρα και την ατιμωρησία των υπευθύνων.
Νέα στοιχεία μας έκαναν να ανατριχιάσουμε καθώς μάθαμε ότι τριάντα άτομα πέθαναν από ασφυξία και πάλι δεν υπάρχουν υπεύθυνοι!
Στην χώρα της Σερβίας από την άλλη, για ένα μικρότερο δυστύχημα – αν μετριούνται τα δυστυχήματα – παραιτήθηκε ο δήμαρχος της πόλης και ο πρωθυπουργός της χώρας… Ναι, συμβαίνουν κι αυτά στον κόσμο.
Στη δική μας χώρα μια παραίτηση υπήρξε για να ξαναβάλει υποψηφιότητα ο εν λόγω υπουργός και να βγει πρώτος σε ψήφους στην περιφέρεια του.
Αναλογίζομαι πώς καταφέρνουν το παράλογο και η ανηθικότητα να επιβάλλονται ακόμα κι όταν ο κόσμος δείχνει την αντίδρασή του. Φταίει η καθυστέρηση; Φταίει το γεγονός ότι μας θεωρούν ανόητους και πρόβατα;
Κάτι φταίει, αλλιώς θα έπαιρναν στα σοβαρά τις συγκεντρώσεις της Κυριακής ειδικά τα ΜΜΕ που με… δυσκολία ή καθόλου αναφέρθηκαν σ’ αυτές.
Πρέπει να υποτιμηθεί η δύναμη του λαού προκειμένου να μην πάρει θάρρος και συνεχίσει τον αγώνα του ενάντια στην αδικία και στο έγκλημα. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες και της κατάφορης αδικίας και των εγκλημάτων κατά του λαού. Αρχίζοντας από τα τραγικά Τέμπη και καταλήγοντας στην ακρίβεια, τους μισθούς πείνας, στην ανεργία, στους απίστευτους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και γενικά της ενέργειας, στις εικόνες που βλέπουμε γύρω μας, τα πανάκριβα ενοίκια, μια ζωή που δεν αντέχεται και που παλεύουμε να την κάνουμε κατ’ όνομα ανθρώπινη…
Σε έναν μήνα κλείνουν ακριβώς δύο χρόνια από τη νύχτα του τραγικού δυστυχήματος. Ακόμα δεν υπάρχει πόρισμα σχετικά με το τι μετέφερε η δεύτερη αμαξοστοιχία, παρά προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπήρχε 12ο και 13ο βαγόνι… Όπως επίσης κι ότι κουβαλούσε εντελώς ακίνδυνα υλικά. Επίσης, ότι δεν έγινε “μπάζωμα” στην περιοχή, αλλά τα χώματα πήγαν λίγο πιο πέρα! Τώρα, αν υπήρχαν οστά ή στοιχεία που αποδείκνυαν τι ουσίες εκλύθηκαν κατά την έκρηξη ή ό, τι άλλο σημαντικό για την έρευνα, αυτό δεν είναι σημαντικό ούτε βέβαια είναι μεμπτό το γεγονός ότι σκεπάστηκε με χώμα κι ανακατεύτηκε.
Είναι βαθύτατα ενοχλητικό να σε θεωρεί ηλίθιο ο συνομιλητής σου. Είναι εξοργιστικό να θεωρεί ηλίθιο έναν ολόκληρο λαό μια Κυβέρνηση! Κι αυτό να συνεχίζεται την ώρα που τα πράγματα αποδεικνύουν ότι υπήρχε ανθρώπινη ευθύνη. Και δεν μιλάμε για τον σταθμάρχη που μάλλον είναι το εξιλαστήριο θύμα ενός απίστευτου εγκλήματος. Μιλάμε για το “οργανωμένο έγκλημα” που κρύβεται πίσω από τα Τέμπη.
Πενήντα επτά άνθρωποι, κυρίως νέα παιδιά, ζητούν δικαίωση. Τριάντα από αυτούς πέθαναν χωρίς οξυγόνο! Ένας λαός ζητά δικαίωση και οξυγόνο!
Είναι καιρός να αφήσουμε τους καναπέδες και να βγούμε στους δρόμους. Για όσους φοβούνται ότι δεν έχει αντίκρισμα μια τέτοια κίνηση; Η κινητοποίηση της Κυριακής ανάγκασε την Κυβέρνηση να ακυρώσει εκδήλωση για τα 25 χρόνια του Μετρό και Κοπή πίτας…
Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Ακόμα κι αυτό σημαίνει ότι φοβήθηκαν τον ξεσηκωμό αυτόν κι έκαναν πίσω σε γιορτές και πανηγύρια.
Είναι καιρός να πράξουμε ό, τι πρέπει, ό,τι έχουμε καθήκον απέναντι στη νέα γενιά οι μεγάλοι και στους συνομίληκους οι νέοι.
Είναι καιρός “να πούμε τα λιγοστά μας λόγια, γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά” όπως λέει κι ο Σεφέρης. Ας μη γίνουμε συνένοχοι…
