Η Λένα Καλλέργη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία στην Πάτρα, γλωσσο-λογία (MA, PhD) στο Lancaster της Αγγλίας και μετάφραση στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης Κήποι στην άμμο (Γαβριηλίδης, 2010 – Βραβείο «Μαρία Πολυδούρη»), Περισσεύει ένα πλοίο (Γαβριηλίδης, 2016 – Βραβείο Κύκλου Ποιητών) και Ανήμερο (Ίκαρος, 2023). Συμμετείχε στα συλλογικά, πειραματικά βιβλία ποίησης Ομάδα Από Ποίηση (Γαβριηλίδης, 2010) και Ομάδα Από Ποίηση ΙΙ: Υπέρ Ονειρίας (Γαβριηλίδης, 2012). Ποιήματα, διηγήματα, μεταφράσεις και δοκίμιά της βρίσκονται σε περιοδικά και ανθολογίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, ποιήματα του Giacomo Leopardi (Η νύχτα απομένει, Γα-βριηλίδης, 2013) και ποιήματα των Άγγλων Ρομαντικών ποιητών Samuel Taylor Co-leridge, William Wordsworth, John Keats (Κέδρος, 2021).
Κ.Κ.: Πείτε μας αρχικά πότε νιώσατε τις πρώτες σπίθες λογοτεχνικότητας; Πότε γράψατε ποίηση για πρώτη φορά;
Λ.Κ.: Το ενδιαφέρον και η αγάπη μου για τη λογοτεχνία και ειδικότερα για την ποίηση υπάρχει από τότε που άρχισα να διαβάζω και να γράφω. Ως παιδί έγραψα τα πρώτα μου ποιήματα.
Κ.Κ.:Πως εξισορροπείτε την προσωπική σας ποιητική με τη μετάφραση;
Λ.Κ.: Η μετάφραση είναι άσκηση και σχολείο. Μαθαίνει κανείς να διαβάζει και να κατανοεί σε βάθος. Μερικές φορές έρχομαι πολύ κοντά σ’ αυτά που μεταφράζω και η δική μου φωνή μπαίνει στην άκρη για μια χρονική περίοδο. Σε βάθος χρόνου, όμως, μόνο καλό μου έχει κάνει.
Κ.Κ.: Ποια λογοτεχνική περίοδος σας γοητεύει;
Λ.Κ.: Έχω παρατηρήσει ότι οι χρονικές περίοδοι που μελετώ και γνωρίζω καλά πάντα με γοητεύουν τελικά, ακόμα κι αν στην αρχή δεν τις αγαπούσα τόσο. Αναλόγως με τη δουλειά μου εμβαθύνω σε διαφορετική περίοδο. Πρόσφατα γοητεύτηκα ακόμα περισσότερο από τον Αγγλικό ρομαντισμό των αρχών του 19ου αιώνα, μέσα από τη μετάφραση.
Κ.Κ.: Ποιοι είναι οι ποιητές με τους οποίους επικοινωνείτε;
Λ.Κ.: Όλοι οι ποιητές που διαβάζω και αγαπώ με συντροφεύουν με διάφορους τρόπους, κι αυτό είναι μια μορφή επικοινωνίας, είτε τους γνωρίζω μόνο από τη δουλειά τους είτε είναι σύγχρονοι και φίλοι μου.
Κ.Κ.: Ποια τα βασικά θεματικά χαρακτηριστικά των συλλογών σας;
Λ.Κ.: Στο πρώτο μου βιβλίο ένα βασικό θέμα ήταν οι επιθυμίες και η πραγματοποίησή τους, στο δεύτερο βιβλίο το ταξίδι και η αλλαγή/μεταφορά, ενώ στο τρίτο με απασχολούν τα πιο άγρια κομμάτια του εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου.
Κ.Κ.: Αν θεωρήσουμε κάθε ποίημα και ένα ταξίδι, ποιο ποίημά σας ξεχωρίζετε ιδιαίτερα ως σήμα κατατεθέν περιήγησης στην «ζοφερή», ούτως ειπείν, εποχή μας;
Λ.Κ.: Δεν μου είναι εύκολο να ξεχωρίσω ένα ποίημα ούτε να το θεωρήσω σήμα κατατεθέν. Ίσως το ποίημα «Αυτοδικίες», που βρίσκεται στο βιβλίο Ανήμερο (Ίκαρος, 2023) να μιλά πιο ξεκάθαρα για κάτι από τη ζοφερότητα της εποχής μας
Κ.Κ.: Ποια τα επικείμενα λογοτεχνικά σας σχέδια;
Λ.Κ.: Να συνεχίσω να αγαπώ και να χαίρομαι τη λογοτεχνία.
Κ.Κ.: Η μετά-covid εποχή επηρέασε καθόλου τους ποιητικούς σας προσανατολισμούς;
Λ.Κ.: Φυσικά, με την έννοια ότι επηρέασε τα πάντα, έξω και μέσα μου, με τρόπους που ακόμα δυσκολεύομαι να προσδιορίσω. Είναι μια περίοδος επανεξέτασης και επανατοποθέτησης των πραγμάτων.
Κ.Κ.: Με πέντε λέξεις πως θα αυτοπροσδιορίζατε το ποιητικό σας έργο;
Λ.Κ.: Νομίζω μπορεί κανείς να βρει στα ποιήματά μου την εικονοποιία, την προσοχή στην τεχνική, τη μουσική κάτω από τον στίχο, μια δόση χιούμορ. Την έγνοια για λιτότητα και ακρίβεια.
Κ.Κ.: Θεωρείτε ότι τους ποιητές κατά μείζονα λόγο τους διακρίνει η μοναξιά ή η μοναχικότητα στο πλαίσιο της πνευματικής τους δημιουργίας;
Λ.Κ.: Εξαρτάται από τον άνθρωπο, κάποιοι είναι πολύ κοινωνικοί και άλλοι πιο εσωστρεφείς. Η μοναχικότητα μου φαινόταν ταυτισμένη με τη δημιουργία ποίησης, αλλά βλέπω ότι μπορεί κανείς να δημιουργεί και σε συνθήκες πολύ λιγότερο μοναχικές.
Κ.Κ.: Σας ευχαριστούμε πολύ, να είστε πάντα δημιουργική.
