You are currently viewing Παυλίνα Παμπούδη: πέντε τρελαμένα τραγουδάκια με φεγγάρι…

Παυλίνα Παμπούδη: πέντε τρελαμένα τραγουδάκια με φεγγάρι…

Λείπει το μισό φεγγάρι

 

Λείπει το μισό φεγγάρι…

Κάποιος το’ χει ροκανίσει

και τον ουρανό ως πέρα

ψιχουλάκια έχει γεμίσει.

 

Χίλια μύρια ψιχουλάκια

ψιχουλάκια αστεράκια

που στον ουρανό σκορπίζουν

και τους άγγελους ταΐζουν.

 

Λείπει το μισό φεγγάρι…

Κάποιος το ’χει θρυμματίσει

και τον ουρανό ως πέρα

διαμαντάκια έχει γεμίσει.

 

Χίλια μύρια διαμαντάκια

διαμαντάκια αστεράκια

που γυαλίζουν, στραφταλίζουν

και τη νύχτα τη φωτίζουν!

Η νύχτα

 

Μπλε η νύχτα, μπλε μαβί,

μπλε κουβέρτα ακριβή

κεντημένη μ’ αστεράκια

και φρου φρου από συννεφάκια

με φουου φουου από αεράκι

και χρυσό από φεγγαράκι

πέφτει κι όλα τα σκεπάζει

πέφτει κι όλα τα νυστάζει.

Πέφτει, πέφτει απαλά

σταματάνε τα μπλα μπλα!

 

(Το φεγγάρι έχει ανάψει

Και η νύχτα θα ξεβάψει…

Είναι πια οχτώ και κάτι

είναι ώρα για κρεβάτι!)

 

 

 Το σκυλάκι

 

Στο σκαλάκι, στο χαλάκι

κάθεται ένα σκυλάκι.

 

Δεν κοιμάται, δε μιλάει

όλη νύχτα θα φυλάει.

 

Θα φυλάει καλά την πόρτα

μην την κλείσουνε τα χόρτα.

 

Θα φυλάει καλά το σπίτι

μην πετάξει για την Κρήτη.

 

Θα φυλάει το φεγγάρι

μην το σπάσουν οι φαντάροι.

 

Θα φυλάει τα παιδάκια

μην τα κλέψουν τ΄αγγελάκια.

 

Θα φυλάει τις γριές

μην τις πάρουν οι σκιές.

 

Θα φυλάει το περβόλι

θα φυλάει την πόλη όλη.

Το φεγγαράκι

 

Ήταν ένα ποντικάκι

Κι έβλεπε το φεγγαράκι

Το κοιτούσε, το κοιτούσε

Και γλυκά του τραγουδούσε:

 

«Είσαι σαν αυγό μελάτο

Στ’ ουρανού το μαύρο πιάτο

Σαν πεπόνι, σαν τυράκι

Αχ φεγγάρι, φεγγαράκι!

Δεν μπορώ να σε κοιτάω

Θα σε φάω, θα σε φάω!

Με πιρούνι και κουτάλι

Άχου, πείνα έχω μεγάλη!»

 

Και το ποντικάκι αρχίζει

Κρίτσι κριτς να ροκανίζει!

 

Κοίτα τώρα, κοίτα τώρα

Έχει μείνει μόνο η κόρα!

Το φεγγάρι το καημένο

Είναι μισοφαγωμένο!

Κοίτα το φεγγάρι

 

Κοίτα, κοίτα το φεγγάρι

ανεβαίνει σαν μπαλόνι

και φωτίζει το μπαλκόνι

σαν λαμπιόνι, σαν φανάρι

 

Φεγγαράκι, φέγγεις πάντα

Φέγγεις όπως τζάμπα λάμπα!

 

Μα πού πήγε το φεγγάρι;

Φώτιζε σαν φως φανάρι

Αχ, το κρύψαν συννεφάκια

κάτασπρα σαν προβατάκια !

 

Χα! Αρχίζει να φυσάει

Το φεγγάρι σαν το ψάρι

Μες στα σύννεφα σερφάρει

Και ξεφεύγει και γλιστράει

 

Κοίτα πάλι το φεγγάρι

Σαν βαρκούλα αρμενίζει

Και τα σύννεφα ξεσκίζει

Πριν το πάρουνε χαμπάρι!

 

Φεγγαράκι, φέγγε πάντα

Φέγγε όπως τζάμπα λάμπα!

 

 

(Από τα βιβλία “Ο Σιγανός που μιλάει με τα πράγματα”, “Ο Ιβάν ο Τρομερός” (εκδ. Ροές) και από τα cd  Λάχανα και χάχανα (μουσική: Τάσος Ιωαννίδης)

 

 

 

Παυλίνα Παμπούδη

Η Παυλίνα Παμπούδη σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (Ιστορία – Αρχαιολογία) και παρακολούθησε μαθήματα Μαθηματικών στη Φυσικομαθηματική Σχολή και ζωγραφικής στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στο κολέγιο Byahm Show School of Arts του Λονδίνου. Έχει εκδώσει μέχρι στιγμής 15 ποιητικές συλλογές, 3 βιβλία πεζογραφίας, περισσότερα από 40 βιβλία δήθεν για παιδιά και 31 μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων. Επίσης, έχει κάνει 3 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, και έχει γράψει σενάρια για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και πολλά τραγούδια.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.