ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΜΕΝΕΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Με τον τρόπο του C. Castaneda Έρχεσαι και χορεύεις στη θανή σου σε τούτη την ακτή στο τέλος της μέρας. [ … ]
Ετικέτα: φως
Βάνια Σύρμου: 7+1 θαλασσινά χαϊκοὐ
Θάλασσα λάδι∙ ταράζω τον ύπνο της μ’ ένα βότσαλο. Την ακτή θωρώ μ’άσπρο θάλασσας ρούχο αφροντυμένη. Άνεμος στέλνει μαντήλι απ΄ τα μαλλιά της δώρο στο κύμα. Άμμος χρυσάφι∙ θησαυρό κρατώ [ … ]
Francisco Brines & José Manuel Caballero Bonald: Δύο συνοδοιπόροι που έφυγαν μαζί… Μετάφραση από τα ισπανικά – Εισαγωγή: Θεοδόσης Κοντάκης
Francisco Brines Σ’ ένα ταξίδι με αμάξι [A punto de un viaje en coche] Αντανακλούν τα παράθυρα του δειλινού τη φλόγα κι ένα φως γκρίζο επιπλέει φερμένο [ … ]
Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαίρη Κασάτ, η αμερικανίδα ιμπρεσιονίστρια, το μοντέλο της Λύντια Κασάτ κι ο μέντοράς της Ντεγκά
Γυναίκες ζωγράφοι Ο 19ος αιώνας ως το τέλος του και τα πρώτα χρόνια του 20ου, οι σαρωτικές αλλαγές που επικράτησαν με τη βιομηχανική επανάσταση σ’ όλους σχεδόν τους [ … ]
Θωμάς Μπεχλιβάνης: Μικρό αφήγημα για το Μεγαλοβδόμαδο και την Ανάσταση
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ “Χαλκιά χαλκιά φκιάσι καρφιά, φκιάσι τρία πιρώνια…”. Καθισμένη στην άκρη του μικρού της κρεβατιού, στην κουζίνα του σπιτιού της, η γιαγιά μου η Αθηνά, αφού [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ Λάζαρε τετραήμερε ποῦ ἤσουν; Ήσουν στὰ μαῦρα Τάρταρα, τί εἶδες; Εἶδα φόβους, εἶδα τρόμους, βάσανα καὶ πέτρωσε τὸ γέλιο μου στὰ χείλη φαρμάκι ἐδῶ φαρμάκι και ἐκεῖ κι [ … ]
Φάνης Κωστόπουλος: ένα ποίημα
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΠΟΛΗ Ευλογημένη η πόλη όπου πρώτη φορά τα [ … ]
Βασιλική Ρεσβάνη: Μάνος Κοντολέων, Το νησί με τις λέξεις που αγαπάνε, Εκδόσεις Πατάκη
Σκέψεις πάνω στο έργο «Το νησί με τις λέξεις που αγαπάνε» του Μάνου Κοντολέων Κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι ένα νησί με ένα απάνεμο λιμανάκι όπου τα κύματα [ … ]
Χρ. Δ. Αντωνίου: Γ. Σεφέρη, «Ρουκέτα».
Ένα πολύ «μοντέρνο» ποίημα του Γ. Σεφέρη από την ποιητική του συλλογή Στροφή (1931) είναι το ποίημα «Ρουκέτα». Ο τίτλος του ποιήματος διευκρινίζεται στις σημειώσεις του τόμου ποιημάτων: Ρουκέτα: φωτοβολίδα, [ … ]
Μηνάς Θεοδώρου: Ένα ποίημα
Covid 19 Ανεστάλησαν τα όνειρα. Ερμητικά κλειστές σε συστροφή οι αγκαλιές, αδυνατούν ν’ ανθίσουν και το ποθούμενο να περικλείσουν. Γυμνώθηκαν από συναίσθημα τα αποστειρωμένα χέρια, πιστοί κι [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Το λουκέτο
Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού και νιώθω πως είμαι στην ούγια της ζωής μου, με το βάρος του τέρατος που λέγεται χρόνος να ακουμπάει στην πλάτη μου. Αυτό το τέρας [ … ]
Λένη Ζάχαρη: «Σκιτσογραφίες 5×5: Παυλίνα Παμπούδη»
Κόκκινο Ως χρώμα είναι, προφανώς, μια ψευδαίσθηση (μια που ένα όντως ον, όπως η γάτα ή ο σκύλος δεν μπορεί να το διακρίνει.) Ως διάθεση θεωρείται επικίνδυνο και ενδιαφέρον. Ως [ … ]