Ξύπνησε αργά νιώθοντας μια γλυκιά αίσθηση προσμονής. Ήταν σίγουρη ότι θα τον έβλεπε σήμερα. Το γλυκό βάσανο της σκέψης του, η υπέροχη εμμονή, που κανείς ώς τότε δεν της είχε…

Μια φορά ήταν μια κοκκινωπή γάτα ονόματι Τζίλντα κι ένας κοκκινωπός κύριος ονόματι Γρηγόρης. Ζούσαν μαζί σ’ ένα άσπρο σπίτι, στο 11 της οδού Ορλώφ, χωρίς να γίνεται οπωσδήποτε σαφές…

Η μύγα ζουζούνιζε ώρες μέσα στο γραφείο του, είχε κάνει αμέτρητες βόλτες στο χώρο, είχε καθίσει παντού, στους τοίχους, στο ταβάνι, στην πολυθρόνα, στο γραφείο του, στο ντιβάνι του αναλυόμενου.…

Ανηφορίζοντας προς το άλσος συνάντησα αυτόν που μένει στο αποκάτω διαμέρισμα. Δεν ξέρω τ’ όνομά του. Δεν ξέρει το δικό μου. Κατηφόριζε με ένα κύπελλο καφέ. Κοιτούσε το καλαμάκι. Δεν…

Δώρο γιορτινό από το περιοδικό μας, ένα διήγημα του Ντύλαν Τόμας! Απολαυστικό και χορταστικό απ’ όλες τις απόψεις. Η μοναδική πένα του θα παρασύρει σε διάθεση γιορτινή ακόμα και κάποιους…

Είμαι μυθιστοριογράφος και υποθέτω ότι έχω επινοήσει αυτή την ιστορία. Γράφω «υποθέτω» γιατί παρά το γεγονός ότι την έχω επινοήσει, εξακολουθώ να φαντάζομαι ότι πρέπει να συνέβη κάπου, κάποτε, παραμονές…

 Il pleure dans mon coeur comme il pleut sur la ville[1] Τι βροχή αδιάκοπη. Αιώνια! Τα νερά είχαν μπει από την πίσω είσοδο του καταστήματος. Κατά την έξοδό τους από…

  Ο μικρός αδερφός      (Θραύσμα από την ανέκδοτη νουβέλα Σούπερ Ρομάντικα).   Το σπίτι μύριζε σαν τάφος. Πήγα αμέσως μετά  το νεκροταφείο, και έτσι είχα μέτρο να συγκρίνω. Μάλιστα στο…

To Amber Alert έδειξε ότι αναζητείται για τρίτη μέρα ο κύριος Πέτρος Χάλαρης, συνταξιούχος του δημοσίου, πάσχων από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Δεν τον είχε δει κανείς. Ήταν εκείνες οι δύσκολες…

Το όνομά της ήταν Ευρυδίκη, αλλά όλοι την φωνάζαμε σκέτα θεία. Κοντούλα, μ’ ένα απροσδιόριστο σουλούπι, σπάνια έβγαινε έξω κι ακόμα πιο σπάνια τη θυμάμαι ντυμένη με κάτι άλλο εκτός…