Αὐτοῦ μοι, στέφανοι, παρὰ δικλίσι ταῖσδε κρεμαστοὶ μίμνετε, μὴ προπετῶς φύλλα τινασσόμενοι, οὓς δακρύοις κατέβρεξα· κάτομβρα γὰρ ὄμματ’ ἐρώντων. Ἀλλ’ ὅταν οἰγομένης αὐτὸν ἴδητε θύρης,…
Το χώμα ως υλικό Παραδεχθείτε πως τα μάτια Είναι ό, τι γυάλινο διαθέτουμε Βεβαίως η μύτη Αποκαλύπτει – λεν – το χαρακτήρα Κι οι μαλακές γραμμές στα χείλη Την φυσική…
Ο κύρης μου, ο ήρωας ο χαμογελαστός - Που 'χε πάντα γι’ ακόλουθο τον ακριβό του ουσάρο, Για το ψηλό του ανάστημα και την παλικαριά του --- Πέρναγε…
Τρίτη μέρα (Στον πατέρα μου) Μια κίτρινη πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της και μαζί ανοίξανε τα μάτια μου. Και είδα τότε πραγματικό σκοτάδι. Είδα το νερό να τρέχει παντού και…
50D = 47LP = 47V Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ μοι φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων. Έρωτας το μυαλό μου σκόρπισε, άνεμος ίδιος πάνω στα βουνά με λύσσα στις…
Μεγάλη Άρκτε, κατέβα, δασύτριχη νύχτα, θυσανωτό αγρίμι, με γερασμένα μάτια, αστροκέντητα. Στο ουράνιο ρουμάνι ανοίγουν δρόμο τα ίχνη σου λάμποντας με νύχια αστέρινα. Σε επιφυλακή εμείς για τα κοπάδια, μα…
Katherine Masfield Το γέλιο της πεταλούδας Στό μέσο τῶν πιάτων μας γιά τό κουάκερ Ὑπῆρχε ζωγραφισμένη μιά γαλάζια πεταλούδα Καί κάθε πρωί ἡ προσπάθειά μας ἦταν ποιός θά φτάσει…
