Μεταφράζω ακόμα δύο ποιήματα της Σύλβια Πλαθ με αφορμή την επέτειο των γενεθλίων της (27 Οκτωβρίου 1932). Καλοσύνη Η καλοσύνη ανάλαφρα γλιστρά μες στο σπίτι μου. Η κυρά καλοσύνη,…
Το νερό είναι ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά στον κόσμο. Αυτό ισχύει και για τα συχνά ξηρά τοπία της Βαλκανικής, όπου η πραγματική σπουδαιότητα του φρέσκου τρεχούμενου νερού εκφράζεται…
Τούτη δεν είναι νύχτα μέσα της να πνιγείς· Πανσέληνος, το ποτάμι γλιστρά Μαύρο κάτω από καθρέφτη με λάμψη αδιάφορη, Γαλάζιες οι ομίχλες του νερού σταλάζοντας Το ένα…
Καθισμένη μόνη στο τέννις κλαμπ (στο Cercle du Bois), με τα μάτια μου να μισοκλείνουν απ’ την κούραση μετά από ένα ματς, παρακολουθούσα τα παιδιά να παίζουν κι είδα ένα…
Στον Ν. Κ. Δύο πεύκα. Στη Νικήτη Χαλκιδικής. Το πρώτο, μάλλον αυτοφυές, στέκει έξω από τον φράχτη ενός εξοχικού. Μπροστά του πέντε μέτρα άμμος. Στη σκιά του μπορεί…
Όταν το 2006 ολοκλήρωνα στην Θεολογική Σχολή την εργασία που μου είχε αναθέσει η Καθηγήτριά μου κ. Κίρκη Κεφαλέα για την ποιητική σύνθεση Εν Πάτμω του Δ. Π. Παπαδίτσα έκλεινα…
Ο πληγωμένος κόσμος Ξύπνησε. Στον πληγωμένο του κόσμο, και όχι στην σφαίρα των ονείρων, που κάθε νύχτα επούλωνε -προσωρινά- τα τραύματα και καταπράυνε τον πόνο. Ξύπνησε, μέσα στην αλήθεια,…
Επι στροφή βαθιά πολύ βαθιά στο διάφανο το μπλε ξανά ξανά ξανά το ασφαλές υγρό…
Ανάμεσα στο σκοτάδι της νύχτας και στο φως της ημέρας η συκιά άκουσε τον λυγμό του ανθρώπου. Μαύρη σκιά καθόταν στις ρίζες της και μονολογούσε καθώς πετούσε μακριά το πουγκί…
Η ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Τρίπολη. Κάποιο καλοκαίρι κάποτε. Η κάψα του μεσημεριού πυρώνει την άσφαλτο, ανελέητος ο ήλιος τρυπώνει παντού, πόσο αλαζόνας!!! Ένα μικρό κορίτσι περιφέρεται μόνο του, ξυπόλητο,…
Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ Ήταν μία, η πιο αγαπημένη της απ' τις τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες του χρόνου. Δεν είχε συγκεκριμένη ημερομηνία. Ήταν αυτή…
Το καύκαλο Γλυκό απομεσήμερο, αρχές Σεπτέμβρη, και ένας περίπατος στα αξιοθέατα του νησιού επιβάλλεται, πώς να γίνει, τι θα έχουν να θυμούνται τον χειμώνα που έρχεται; Το συγκεκριμένο αξιοθέατο…
