Συνάντηση σε κάποιο ξεχασμένο ποίημα Ο ποιητής Όταν ακούει για έρευνες, χαμογελά. Όταν τα σκυλιά αλυχτούν, μένει ατάραχος. Σιγουρεύει την πέννα και το χαρτί, προτού χαθεί για τα καλά. Ας…
Η πρώτη ποιητική συλλογή του Γιάννη Καλογήρου, που επανεκδόθηκε και επανακυκλοφορεί τρία χρόνια μετά την πρώτη της έκδοση το 2019, φέρει για τίτλο της μια φράση, Έρμαια δισταγμών, που…
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις / είναι το καταφύγιο που φθονούμε. Κώστας Καρυωτάκης Αγαπώ την ποίηση του Γιώργου Γάββαρη, γιατί είναι ψίθυρος καρδιάς, γιατί δεν είναι κραυγή, ούτε «ζήτω»…
Οι στίχοι του Νίκου Σιδέρη έχουν κάτι το αέρινο που σε ταξιδεύουν πέρα από τον χαρτογραφημένο χώρο και τον προσδιορισμένο χρόνο, ακροβατούν με το πουθενά και το τίποτα, αλλά ποτέ…
ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ Στον γκρίζο καµβά µια χρωµατιστή πινελιά. Να κυλάει αθόρυβα, να ζωντανεύει την εικόνα της πόλης. Σε γραµµές κάθετες και οριζόντιες εξουδετέρωση της κανονικότητας. Σ’ ένα σταυρόλεξο ανατροπή.…
Τέχνη τίκτει τείχη, τείχη προστασίας απ’ τα καθημερινά τερτίπια της ζωής, τείχη ανοσίας απ’ τις καθημερινές βαρβαρότητες των ανθρώπων, τείχη απωθητικά δαιμόνων έκλυτων και πλάνων, τείχη αντοχής της ανυπόφορης ανοησίας…
Στους της θαλάττης λεγόμενους χόας: Για όσους προσπαθούν να μετρήσουν το απροσμέτρητο. [ΠΛΑΤΩΝ ΘΕΑΙΤΗΤΟΣ] ‘’Κάθε πράγμα έχει την ερμηνεία του [κατά τον Πρωταγόρα τον Αβδηρίτη] ανάλογα με τον άνθρωπο, πομπό ή δέκτη…
Όνειρα αποδημητικά. Όνειρα με άλλα λόγια που πάνε κι έρχονται σαν τα αντίστοιχα…
Υπάρχουν πίνακες της ποίησης που σκιαγραφούν με ακρίβεια τη ζωή μας. Πίνακες που φέρνουν τόσο έντονα στο νου την αντιστοιχία ποίησης και ζωγραφικής, ώστε να διαμορφώνουν μπροστά στα μάτια και…
Όσο περισσότερο οπισθοχωρώ τόσο περισσότερο βλέπω. (σ.72) Εικαστικός πρόλογος: ζωηρόχρωμο έργο του ζωγράφου Νίκου Οικονομίδη, ο οποίος δημιούργησε και τα ένθετα εικαστικά στο βιβλίο. Απεικονίζει πολλούς ανθρώπους…
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ; Η βλάστηση του ακάλυπτου ο αβοήθητος ταχυδακτυλουργός ένα ψεύδος περιδινούμενο που λέει την αλήθεια. Το βάθος πάντα άβατο και φυσικά αμέριμνο όσο η λίμνη…
Κάτω απ’ τη ρίζα του Ντύλαν Τόμας το κερί να λιώνει ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ Η μάνα μου με ζύμωνε με λάδι και νερό. Μετά άναβε ένα αγκάθι και προσευχόταν. Θα ήταν…
