ΣΤΑ  ΚΡΑΣΠΕΔΑ ΤΟΥ  ΚΑΤΩ  ΚΟΣΜΟΥ Σαν ευωδιά που σκόρπισε ανθών χαθήκαν οι δικοί μου, τι οδύνη τίποτε τώρα πια δεν έχει μείνει <<μήτε σκιές δεν είμεθα σκιών>>* Στις όχθες ζευγαρώνουν…