Ο καλός γείτονας που μας τα έφερε μας έδωσε σαφείς ” εντολές”. “Μην τα φάτε,να τα κάνετε γλυκό.Είναι μεγάλα και τραγανά ,ότι πρέπει για γλυκό κεράσι” .Κι εγώ τον παράκουσα κι όρμησα και τα γεύτηκα κι ενθουσιάστηκα . Σκέτη γλύκα,πειρασμός της γεύσης ,απόλαυση ηδονική. Και πόσες αναμνήσεις να ξυπνάνε ,καθώς τα έβλεπα,καθώς τα γευόμουνα κι ευχαριστιόμουνα!

¨Ημουν δεν ήμουν δέκα χρονών, όταν για πρώτη φορά η μάνα, μου φόρτωσε μια τεράστια στάμνα με μπόλικα κεράσια στο στόμιο της, μου έβαλε από ένα διπλό κεράσι στ΄αυτιά και μ΄ έστειλε στην τσακαλοπαρέα να γυρίσουμε τις γειτονιές και να τραγουδάμε . ” Ηρθαν πάλι τα κεράσια, κόκκινα και δροσερά. Κι εγώ τρέχω εις τους κήπους με μεγάλη μου χαρά. Τραλαλα, τραλαλά, πολύ καλά ” . Ίδρωνα και ξεφυσούσα , αγκομαχούσα και βαριανάσαινα με την τεράστια στάμνα που κουβαλούσα . Συν τοις άλλοις είχα και την μικρή μου αδελφή,να τρέχει μαζί μου, ένα τσάκνο που μετά βίας στεκόταν στα πόδια της και να προσπαθεί να μας προφτάσει κλαίγοντας σπαρακτικά. ΟΙ νοικοκυραίοι μας τράταραν ξηρούς καρπούς, φρούτα και δεκαρίτσες που μας τις πετούσαν ,όταν περνούσαμε. ¨Ήταν σαν τα κάλαντα περίπου τα χριστουγεννιάτικα, μόνο που γίνονταν τον Ιούλιο.

Μόλις φτάσαμε στα Καυκάσικα και κοντά στο Σακουλέβα μας όρμησαν κάτι θεόρατοι {ίσως έτσι τους έβλεπα τότε} Καυκάσιοι και μας άρπαξαν τις στάμνες χαχανίζοντας και τις κοπανούσαν με δύναμη κάτω. Χίλια κομμάτια η στάμνα μου, θρήνος κι οδυρμός στην παρέα. Μόνο εγώ ένιωθα σαν να πετούσα, ανάλαφρη, απαλλαγμένη από το βάρος της τεράστιας στάμνας που μ΄ είχε αναγκάσει να τρέχω με κομμένη την ανάσα ξεφυσώντας κι ασθμαίνοντας..

Βάλια Ζαπώνη

Βιογραφικό

Η Βάλια Ζαπώνη κατάγεται από τη Φλώρινα, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια.
Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση όπου πήρε θέσεις ευθύνης ως Διευθύντρια και Υποδιευθύντρια. Παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στη Σχολή επιμόρφωσης Καθηγητών και δημιούργησε στο 8 ο Λύκειο Θεσσαλονίκης Θεατρική Ομάδα με τους μαθητές του Σχολείου, που ανέβασαν έργα του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Άρθρα της και κριτικές βιβλίων δημοσιεύονται κατά καιρούς στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Αυτό τον καιρό ασχολείται με τη συγγραφή του νέου βιβλίου της με τίτλο: «Ήταν μια φορά δυο αδελφές» ένα δυστοπικό μυθιστόρημα με θέμα την πανδημία.