12) Kύκλοι ανοίγουν, κύκλοι κλείνουν. Σαν τις εποχές των ιστοριογράφων. Κλείνει το κερδόκαινο, το σπαταλόκαινο, και αρχίζει η τελευταία φάση του ανθρωπόκαινου. Και η τελευταία των ιστοριογράφων.
Κύκλοι κυλούν, κύκλοι στέκονται και είναι. Και σημαίνουν. Για τους ερχόμενους, όταν κι εάν έρθουν. Μοιάζουν δεδομένοι, αλλά το κέντρο τους δεν φαίνεται. Περιφέρεια και περίμετρο, εμβαδόν και εκτόπισμα αντιλαμβάνεσαι μόνο απ’ έξω. Από μέσα είναι ένας κυρτός τοίχος. Γύρω γύρω ίδιος. Έστω πλανητάριο.
Ο CERN και το Gran Sasso δακτυλίδια της σύντηξης των πυρήνων. Στεφάνια της αέναης προόδου. Ο αρραβώνας όμως εύθραυστος, οι δάκτυλοι αμφίρροποι. Τα αισθήματα της φύσης αμφίθυμα. Για να σμίξει το ζεύγος αυτό, χρειάζεται μεταφυσική βοήθεια.
Κάπου μεταξύ κύκλου και γραμμής κινείται όλη η ζωή. Να είναι τελικά ένα, είναι μια τολμηρή σκέψη, αλλά ένα έντονο βίωμα εμπειρίας. Ο κύκλος δεν έχει στόχο ούτε αρχή, έχει μόνο το αόρατο γεωμετρικό κέντρο. Σαν την καρδιά της ύπαρξης του έλλογου άφτερου δίποδου. Για να το υπολογίσεις, έστω περίπου, απαιτείται η θέαση του σχήματος όλου.
Όταν κλείσει ένας κύκλος, ένας άλλος ανοίγει. Για την ακρίβεια: σχηματίζεται. Ξεκινώντας από μια τελεία. Σαν ωάριο δίχως τσόφλια. Ένα τίποτε. Ένας λιλιπούτειος σπόρος. Που εκτινάχθηκε όταν έσκασε ο παλιός κύκλος. Ή συρρικνώθηκε από το βάρος του. Σκόνη στο χαρτί του χρόνου. Οι ιστορικοί, με τα μάτια τους στο παρελθόν, τον βλέπουν ολόκληρο και τον τοποθετούν προσεκτικά στο αρχείο. Ο τελευταίος στη σειρά των άλλων κύκλων της ιστορίας.
Και ο σπόρος του μέλλοντος φυτεύτηκε στο πουθενά. Τρέφεται από το χρόνο που τρέχει και φέρνει νέα δεδομένα. Εξελίξεις. Στρογγυλεύει, παχαίνει, ολοκληρώνεται, αρχίζει και κυλάει. Μέσα στον γραμμικό, μέσα στον ολικό χρόνο.
Κρέμονται οι κύκλοι στο κελάρι των ιστορικών, στον τοίχο του χρόνου, πίνακες διαχρονικής έκθεσης. Κείτονται κεφάλαια ογκωδών βιβλίων με σκληρό δέσιμο και σοβαρούς τίτλους στη βιβλιοθήκη του επιστητού, σε ράφι προσιτό για εύκολη χρήση. Αιωρούνται νέφη μνήμης, ατομικής και συλλογικής, ως ενότητες βιωμάτων και ομάδες εμπειριών στη βιογραφική συνείδηση, σαν τα σύννεφα άστατα κι εξαρτώμενα από τον αέρα και το βαρόμετρο.
Κύκλοι. Περίοδοι. Εποχές. Κεφάλαια ζωής. Στάλες αίματος και ονείρου στον μουσαμά των χρόνων.
Από την συλλογή, Βάλτερ Πούχνερ: ΚΥΚΛΟΙ
