Ονειρεύτηκα αυτό τ’ όνειρο κι ακόμα τ’ ονειρεύομαι
Ονειρεύτηκα αυτό τ’ όνειρο κι ακόμα τ’ ονειρεύομαι,
Και κάποτε πάλι θα αυτό ξαναονειρευτώ,
Κι όλα θα ξαναγίνουν, όλα θα μετενσαρκωθούν,
Και τα όνειρα μου θα γίνουνε δικά σου.
Εκεί, στη μία μας πλευρά, στη μια πλευρά του κόσμου
Κύματα κυνηγιούνται και σκάνε στην ακτή,
Σε κάθε κύμα ένα αστέρι, ένας άνθρωπος, ένα πουλί,
Πραγματικότητα, όνειρα και θάνατος –στα κύματα που κυνηγιούνται.
Οι ημερομηνίες περιττές. Ήμουν, είμαι, θα είμαι,
Θαύμα θαυμάτων η ζωή,
κι εγώ μονάχος γονατιστός μπροστά στο θαύμα σαν ορφανό.
Μονάχος ανάμεσα στους καθρέφτες, κυκλωμένος απ’ αντανακλάσεις,
Θάλασσες και πολιτείες αστραποβολούν μες στους καπνούς,
Μια μητέρα δακρυσμένη σφίγγει πάνω της ένα παιδί.
